PAND met verdieping onder zadeldak met voorschild waarboven schoorsteen. Boven de eenvoudige XIXe eeuwse pui twee zesruitsvensters waartussen gevelsteen met 1625 en gevleugeld kopje.

Het pand draagt door de plaatsing in de gevelwand bij aan de begrenzing van de stedelijke ruimte en ondersteunt het karakter als woongebied. De uitzonderlijke eenvoud en fijnzinnige vormgeving bewerkstelligen een aangename kleinschalige omgevingservaring.

Markeert als hoekpand in de gevelwand de stedelijke ruimte en ondersteunt het karakter van woongebied en de ruimte rond de kerk. De rijzige hoofdvorm vormt een markering langs een hoofdentree naar de binnenstad. De expressieve architectonische elementen verfraaien de ruimtebegrenzing.

Het pand draagt door een afwijkende situering en hoofdvorm in de gevelwand bij aan de specifieke identiteit van de ruimtevorm. Het pand met allure toont zich prominent in de 20e eeuwse vooroorlogse karakteristiek van het omgevingsbeeld.

Het pand draagt door de plaatsing in de gevelwand bij aan de begrenzing van de stedelijke ruimte. Het pand refereert aan een functioneel gevarieerd bebouwingsbeeld uit het verleden.

Het pand maakt deel uit van de gevelwand die de stadsruimte (deel van de hoofdstructuur met gracht, op een hoeklocatie met zijstraat ) begrenst. De variatie van het geveltype geeft de gevelwand een vermeerderd karakter.

Het pand draagt door de plaatsing in de gevelwand bij aan de begrenzing van de stedelijke ruimte en ondersteunt het karakter als woongebied. De bijzondere gevelcontour veroorzaakt een opvallende verschijning in stadsbeeld.

Het pand draagt door de plaatsing in de gevelwand bij aan de begrenzing van het stedelijk gebied, nabij de stadsgracht en het bolwerk. De kleine woning in traditionele tijdseigen uitmonstering heeft een kantige opbouw met een enkelvoudige massa met een laag onder kap.

De gevelwand van de lage bebouwing in de rooilijn begrenst subtiel het open karakter van de Looiersbuurt. De situering van de diaconiewoningen nabij de kerk geeft herkenning van de functionele samenhang hiermee, waardoor de cultuurhistorische identiteit van het gebied wordt versterkt.

De gevelwand van de lage bebouwing in de rooilijn begrenst subtiel het open karakter van de Looiersbuurt. De situering van de diaconiewoningen nabij de kerk geeft herkenning van de functionele samenhang hiermee, waardoor de cultuurhistorische identiteit van het gebied wordt versterkt.

De gevelwand van de lage bebouwing in de rooilijn begrenst subtiel het open karakter van de Looiersbuurt. De situering van de diaconiewoningen nabij de kerk geeft herkenning van de functionele samenhang hiermee, waardoor de cultuurhistorische identiteit van het gebied wordt versterkt.

De gevelwand van de lage bebouwing in de rooilijn begrenst subtiel het open karakter van de Looiersbuurt. De situering van de diaconiewoningen nabij de kerk geeft herkenning van de functionele samenhang hiermee, waardoor de cultuurhistorische identiteit van het gebied wordt versterkt.