De gevelwand van de lage bebouwing in de rooilijn begrenst subtiel het open karakter van de Looiersbuurt. De situering van de diaconiewoningen nabij de kerk geeft herkenning van de functionele samenhang hiermee, waardoor de cultuurhistorische identiteit van het gebied wordt versterkt. Het langgerekte lage bouwvolume vormt in zijn ondergeschiktheid een bescheiden bouwwerk in het omgevingsbeeld. Het pand heeft een kantige vorm met een enkelvoudige langgerekte bouwmassa met een laag onder een lage kap. Het pand vormt een sterke relatie met de voorliggende tuintjes en Looiersbuurt als aanloop naar de kerkring. Het pand heeft een overwegend horizontale belijning met een specifiek op de woningen afgestemde repetitie van de traditionele gevelindeling. Het pand heeft een overwegend gesloten karakter van de dakvlakken als geheel, waardoor de typologie van diaconiewoningen als eenheid wordt ondersteund. Het materiaalgebruik bestaat uit: metselwerk van baksteen in kruisverband met traditioneel uitgevoerde gesneden voeg, de gevelopeningen aan de bovenzijde voorzien van strekken: deuren raamkozijnen uitgevoerd in hout, traditioneel geschilderd: gedekt met keramische oude holle pannen. Het kleurgebruik bestaat uit: metselwerk bruinrood, zijgevel, metselwerk lichtgeel: kozijnen ramen en deur in crémewit en standgroen: pannen rood ongeglazuurd. Het pand heeft een sobere vormgeving en detaillering zonder ornamentiek. Waar aanpassing aan huidige wooneisen noodzakelijk is, is het oorspronkelijke aanzicht behouden. Als groep diaconiewoningen getuigt het pand van de bijzondere sociale ontwikkelingen ter plaatse. De kenmerkende tuintjes aan de voorzijde ondersteunen de expressie van diaconiewoningen. De woningen zijn in 2009 grondig gerenoveerd en aan de achterzijde zijn in 2009 nieuwe bijkeukens geplaatst, met redcedar-rabat bekleding. Het interieur en de in 2009 nieuw geplaatste bijkeukens maken geen deel uit van de beschermende werking.