Toren der Ned. herv. kerk. Tegen het kerkgebouw (apart monumentnummer 9008) staat een zware westtoren uit het begin van de 16e eeuw. De van forse haakse steunberen voorziene toren telt drie geledingen en een spits. De toren is opgetrokken van baksteen en versierd met nissen en pinakels op de steunberen en met Gobertanger banden en hoekblokken op het torenlichaam. Het ingangsportaal met gedrukte boog is omlijst met Namense steen. De toren werd waarschijnlijk kort na 1513 gebouwd in de trant van de Kempische gotiek. In 1891 brandde de klokkeverdieping af. Deze werd in neogotische vorm herbouwd. Tussen 1960 en 1965 werd de toren gerestaureerd, waarbij onder andere de bekroning uit 1891 vervangen werd door een opzetstuk met pyramidale spits naar oude afbeeldingen. Kerktoren van belang uit een oogpunt van architectuurhistorie. Mechanisch torenuurwerk, B. Eijsbouts, circa 1930, van oorsprong voorzien van elektrische opwinding.