Inleiding.

De PREDIKANTENWONING werd gebouwd in sobere Expressionistische stijl in 1927 naar ontwerp van architect B.T. Boeyinga. De woning is aan de kerk verbonden door de kerkeraadskamer. De vensters zijn bij een verbouwing rond 1980 vereenvoudigd.

Omschrijving.

Het tweelaagse pand met rechthoekige plattegrond heeft een hoog schilddak met leien in maasdekking. De gevels zijn opgetrokken uit machinale baksteen met rollagen en eenvoudige uitspringende baksteenlagen op de verdieping. De begane grond heeft links een driezijdige erker onder plat dak. Rechts bevindt zich de vernieuwde voordeur, tesamen met een raam geplaatst onder een houten luifel met gesneden sierconsole bij het venster. Boven de luifel bevinden zich verticale stroken met glazen bouwblokken. De etage heeft een strook bandvensters, direct onder de uitkragende houten gootlijst. Links wordt deze onderbroken voor de aansluiting bij het buurpand. Het dak is voorzien van een brede dakkapel onder plat dak. De achtergevel bezit een aantal vernieuwde vensters en een deur naar de grote achtertuin, de kap heeft ook hier een grote dakkapel onder plat dak. Het interieur is grotendeels gemoderniseerd. De centrale hal en de steektrap met houten sierbalusters geven de oorspronkelijke situatie het beste weer. De indeling van de ruimte, met vele grote vertrekken, is grotendeels intact gebleven.

Waardering.

De predikantenwoning is van algemeen belang. Het gebouw is van cultuurhistorisch belang als voorbeeld van de ontwikkeling de gereformeerde religie in een katholieke regio. Architectuurhistorisch is het gebouw waardevol vanwege de stijl en de plaats in het oeuvre van de architect Boeyinga. Het kerkelijk erf heeft ensemblewaarde als essentieel onderdeel van een groter geheel, dat stedebouwkundig van nationaal belang is.

Het huis heeft bijzondere betekenis vanwege de situering, verbonden met de ontwikkeling en uitbreiding van de stad, van een geestelijke ontwikkeling en architectuurhistorisch vanwege de stijl en de plaats in het oeuvre van de architect.