Uit 1879 daterende en tot 1943 als zodanig gebruikte, in schoon metselwerk opgetrokken, vijf traveeën lange SYNAGOGE onder met rode Hollandse pannen gedekt zadeldak tegen tuitgevels; met uitzondering van de meest oostelijke travee, tegen de lange gevels iets lagere zijbeuken onder met rode Hollandse pannen gedekte schilddaken, die gedeeltelijk doorlopen in het dak van het middenschip; gevels met hoekpilasters, geleed door lisenen en eenmaal versneden steunberen tegen de zijbeuken en afgesloten door (klimmend) boogfries; in de eindgevels van de middenbeuk (drie) en in zijbeuken (per travee één) op de verdieping rondboogvensters met ijzeren tracering en Davidster; in de geveltop aan de Dieserstraat ingemetselde tafelen met Tien Geboden.

In het interieur, boven de zijbeuken van de drie middelste traveeën de met tongewelf overkluisde vrouwengalerijen, die met grote rondbogen openen op het middenschip, dat overwelfd is door een geschilderd houten segmentbooggewelf. Het interieur werd ca. 1922 opnieuw geschilderd: plafond blauw met in het midden verguld, als zon met rondom stralen geschilderd ijzeren rooster; muren lichtgrijs met zwarte biesjes; bovenzijde van kolommen bruin, afgezet met Griekse rand. Onder de blauwe beschildering van het plafond de oorspronkelijke zeegroene beschildering met gouden schabloonlijsten.