Pompgemaal gebouw.

Onderkelderd, in baksteen opgetrokken, op verschillende hoogten plat afgedekt pompgemaalgebouw met in- en uitspringende kubische bouwvolumes, waarvan het middenblok aan de straatzijde hoger is opgetrokken en aan de vijverzijde is voorzien van hoekschoorstenen en een in siersmeedijzerwerk uitgevoerde vlaggemasthouder; tussen de twee zijvleugels een laag tussenlid. De bouwvolumes worden rondom afgesloten door rollagen van koppen en strekken, en zijn voorzien van gelijkvormige houten vensters van verschillende hoogte met horizontale roedenverdeling. De hoofdingang bevindt zich in de westgevel, terwijl beide zijgevels een neven-ingang bevatten met houten deuren uit de bouwtijd. Aansluitend aan het gebouw een omlopende reeks in hoogte varierende terrasmuren, bekroond door een dubbele rollaag van staand gestelde strekken en aan de vijverzijde voorzien van uitkragingen, in het midden lager doorgetrokken. Tegenover de ingangsdeuren zijn de terrasmuren lichtgebogen en sluiten dwarsmuurtjes in verwante trant aan.

Pompgemaalgebouw, met bijbehorende terrasmuren, van kenmerkende architectuur voor de derde fase in de oeuvre-ontwikkeling van het werk van W.M. Dudok wegens de plastische toepassing van kubische bouwvolumes en het gebruik van typisch aan de baksteenbouw gebonden detaillering, als zodanig en als hoofdonderdeel van het complex met monumentnummer 407230 van belang uit architectuurhistorisch, stilistisch en typologisch oogpunt.