Het pand maakt deel uit van de, de stad begrenzende, ruimtevorm van de stadsgracht. Het pand is, door de volumineuze rijzige bouwvorm, iets vooruitspringend gesitueerd in de bocht van de gevelwand. Het opvallend grote herenhuis heeft een overwegend vloeiende vormgeving door de afgeknotte samengestelde dakvorm. De massa opbouw van het pand bestaat uit een typerende samengestelde gevarieerde hoofdvorm met een (iets) lagere gootlijn van de uitbouw aan de achterzijde (platgedekte aanbouw linkerzijde later toegevoegd). Het pand is met de erkeruitbouw en de rijzige gevelopeningen wijds gericht op de brug en de ruime omgeving van de stadsgracht. De geleding van het pand is sterk rijzig, verticaal gericht door de gevelopeningen en metselwerkpenanten in de muurgedeelten aan de openbare stadszijde en een horizontale geleding door gevelbanden van witte steen in overeenstemming met het woningtype. De verhouding van de vlakindeling heeft een overhand aan open (ramen en deur) gevelvlakken aan de zichtzijde, de overige gevelvlakken (inclusief dakvlakken) hebben een meer gesloten karakter. Aan de westgevel bevind zich een balkon met bijbehorende balkondeuren uit 1944. Het materiaalgebruik bestaat uit: de voorgevel opgetrokken in schoon metselwerk (verblendsteen in kruisverband met gesneden voeg) met gevelbanden en bogen boven de gevelopeningen: kunststofkozijnen, (inclusief ramen): voordeur kunststof, overige deuren hout, geglazuurde gegolfde Friese dakpannen en gietijzeren rozetten voor de muurverankering. Het kleurgebruik bestaat uit: donkerrode plint, rode gevelsteen en witte gevelbanden in verblendsteen: boogtrommels keramische zwart rode tegels: donkerrode profielstenen bij consoles onder de goot en grijszwarte geglazuurde dakpannen. De detaillering en ornamentiek bestaat uit gevelbanden en -bogen, gootconsoles en tegelwerk in boogtrommels. Het herenhuis is in 1904 gebouwd. Het interieur maakt geen deel uit van de beschermende werking.