Het pand bepaalt met de situering in de rooilijn en de steile langskap het smalle doorgaande ruimteprofiel ter plaatse. Het gegeven en de herkenning van de vroegere stadsboerderij geeft de lager gelegen stadsruimte ter plaatse betekenis. De kleine stadswoning staat op een ruimer perceel, waarop tevens een hooiberging/veestalling staat, (thans garage). De kantige hoofdvorm bestaat uit een lage beganegrond en steile kapvorm (langskap). De massa opbouw bestaat uit een enkelvoudig (voor-) huis en een begane grond met verdieping onder een steile kap. Het pand is met de gevelopeningen (en toegevoegde dakkapel) naar de straat gericht. Het pand heeft een overwegend verticale geleding. De verhoudingen van de vlakindeling hebben een evenwichtige en enigszins gesloten karakteristiek van het gevelbeeld met relatief brede muurdammen en 19e eeuwse zesruitsvensters. Het materiaalgebruik bestaat uit: gevelmetselwerk in gele steen, aan de straatzijde zonder plint, kopgevel oostzijde t.p.v. beganegrond gepleisterd, topgevel met vlechtingen in rode steen, dunne platvolle voeg smeedijzeren muurankers in langs- en kopgevel: gesmoorde oude holle dakpannen. Het kleurgebruik bestaat uit: muurwerk gele steen: kozijnen c.a. hout met traditioneel schilderwerk beige wit, ramen groen: dakpannen grijs. De detaillering en ornamentiek bestaat uit traditionele detaillering. De oorspronkelijke vormgeving en detaillering van het woonhuis is overwegend gehandhaafd. Het pand is een van de weinig overgebleven stadsboerderijen en is van algemeen belang met betrekking tot de agrarische geschiedenis en ontwikkeling van de stad. Het pand is gelegen langs een steeg (Nauwesteeg) behorend tot de secundaire hoofdstructuur van de stad. Het pand heeft mogelijk een in oorsprong 16/17e eeuwse kapconstructie. Het interieur maakt geen deel uit van de beschermende werking.