Inleiding

Het landelijk gelegen WOONHUIS met stijlinvloeden van de Amsterdamse School is in de jaren twintig van de twintigste eeuw gebouwd. De woning is onder meer als atelierwoning in gebruik geweest. Beeldend kunstenaar G.H.H. Carbo vergrootte in 1972 daartoe de woning met een aanbouw aan de oostzijde, die van ondergeschikt belang is voor de bescherming van rijkswege. De interne indeling is meermalen gewijzigd en is tijdens de recente verbouwing in de jaren negentig opnieuw veranderd en wordt daarom van ondergeschikt belang geacht.

Het huis ligt nabij de aansluiting van de Nieuweweg op de kanaaldijk langs het Tienhovenskanaal. Het laag ten opzichte van de weg gelegen pand bevindt zich ten noorden van de weg en het kanaal in het open polderland.

Omschrijving

Het noord-zuid georiënteerde vrijstaande woonhuis bestaat uit één bouwlaag. Het pand is vanuit een nagenoeg T-vormige plattegrond in hout en horizontale, zwart gebeitste, gepotdekselde delen opgetrokken op een grijs gesausde bakstenen plint. Het samengestelde dak is met riet gedekt en afgewerkt met gesmoorde nokpannen. Het bestaat uit een haaks op de voorgevel (zuidzijde) geplaatst, hoog opgetrokken, aan de bovenzijde geknikt zadeldak waardoor een paraboolvorm is ontstaan, waar aan weerszijden een haaks geplaatste schildkap ingrijpt. Tegen dit hoge zadeldak is in langsrichting een lager bouwvolume onder zadeldak aangebouwd. De rechtgesloten vensters bevatten, witgeschilderde enkele en meervoudige kozijnen met roedenverdeelde vaste ramen en draairamen. De drieassen tellende, symmetrische voorgevel (zuidzijde) bevat in het midden een geknikte topgevel met daaronder een licht risalerende, tweezijdige erker. De kopgevel wordt gekarakteriseerd door een langgerekt venster in de vorm van een omgekeerde T, dat vaste, roedenverdeelde ramen bevat. Boven de erker is vanuit de dakvlakken van de schildkappen het riet met een lichte welving doorgetrokken. Deze strook riet is ter hoogte van de kopgevel met pannen afgedekt. Het tweedelige venster in de erker is met houten luiken uitgerust. De ramen zijn negenruits. De tweedelige vensters op de hoeken lopen door in de zijgevels en bevatten zesruits ramen.

De westgevel van het zuidelijke hoofdvolume bevat links een smal drie-ruits raam met rechts daarvan de entree met een tweedelige houten deur en een gemetselde stoep. Rechts bevindt zich een smaller drie-ruits raam, dat gekoppeld is met twee zesruits ramen. In de noordwestelijke oksel van de T-vorm bevindt zich een klein bouwvolume onder plat dak. In de westgevel van het noordelijke volume bevindt zich één venster. De oostgevel van het hoofdvolume bevat uiterst links een venster met twee gekoppelde zes-ruits ramen. In de noordoostelijke oksel van het T-vormige gebouw is een latere uitbouw met plat dak gerealiseerd, die voor bescherming van rijkswege van ondergeschikt belang is. De noordgevel bevat een recent over vrijwel de gehele gevelhoogte doorgetrokken venster. De houten daklijst rust op houten klossen.

Het interieur is voor de bescherming van rijkswege van ondergeschikt belang, omdat de oorspronkelijke indeling en detaillering niet gaaf zijn.

Waardering

Het huis is van architectuurhistorische waarde als voorbeeld van een redelijk gaaf bewaard woonhuis uit de jaren twintig van de twintigste eeuw in karakteristieke materialen als hout en riet, enigszins beïnvloed door de Gooise boerderijbouw en vanwege landschappelijke ligging.