HOOFDGEBOUW (Vredenhoef).

Het huis Vredenhoef werd gebouwd in de 17de eeuw, mogelijk in 1666, op de westelijke oever van de Utrechtse Vecht. Het geheel onderkelderde, uit rode baksteen opgetrokken hoofdgebouw, heeft een rechthoekige plattegrond en bestaat uit één bouwlaag en een zolder onder een met oud-Hollandse pannen gedekt, afgeplat schilddak (oorspronkelijk omlopend schilddak met zakgoot). Het dak is voorzien van vier schoorstenen, die zich bevinden op de nokeinden. De kapconstructie dateert uit de bouwtijd. De gevels worden afgesloten met een eenvoudige omlopende gootlijst. De symmetrische voor- en achtergevel zijn zeven traveeën breed en voorzien van meerruitsschuifvensters in empirestijl, op het niveau van het souterrain zijn dit dubbele meerruitsdraairamen. De voorgevel heeft een verhoogde middenpartij van drie traveeën breed. Deze middenpartij is voorzien van een steekkap, waarvan de nok op gelijke hoogte ligt met de nok van de hoofdkap. De steekkap wordt aan de voorzijde afgesloten door een decoratief tympaan, waarin een rond venster met kruisvormige roedenverdeling is opgenomen. Ter weerszijden van de middenpartij wordt het dak bekroond door een balustrade met krakeling- of cirkelmotief. De centrale ingangspartij, bestaande uit een dubbele toegangsdeur met ornamenteel bovenlicht, omlijst door een eenvoudige pilasterstelling met hoofdgestel, wordt voorafgegaan door een zes treden tellende, hardstenen bordestrap. In de zijgevels een enkel meerruitsschuifvenster en vensters op souterrainniveau. In de achtergevel dubbele meerruitsdraairamen op souterrainniveau en enigszins onregelmatig geplaatste schuifvensters ter hoogte van de bel-étage. Tegen het midden van de achtergevel bevindt zich een lage aanbouw met een plat dak waarin de achteringang is opgenomen. Op het dak aan de voorzijde twee en aan de achterzijde drie dakkapellen met eenvoudige omlijsting en een meerruitsschuifvenster.

De 18de eeuwse plattegrond en indeling van het huis zijn op enkele kleine wijzigingen na intact. De wijzigingen betreffen met name aanpassingen die gescheiden gebruik van het huis door twee verschillende partijen mogelijk maakt, zo is bijvoorbeeld de routing van de trap enigszins veranderd. In het souterrain bevindt zich in de noordwestelijke hoek van het huis de met witjes betegelde keuken waarin nog een aanrecht en servieskast uit de 18de of 19de eeuw. De afwerking van de vertrekken op de bel-étage dateert van omstreeks 1800 en is nagenoeg intact. De vestibule en gang zijn voorzien van een wit marmeren vloer, gelegd in tegels van ca. 50 bij 50 cm, op een schelpenbed. De onderzijden van de deurposten in deze ruimtes zijn eveneens van marmer. De gang is gesitueerd achter de vestibule, op de middenas van het huis en komt uit op een klein vertrek aan de achterzijde. Ter weerszijden van de gang en gespiegeld in de middenas brede, aan de bovenzijde licht getoogde deuren. Enkele van deze deuren zijn schijndeuren, aangebracht voor de symmetrie. Aan de voorzijde van het huis zijn de beide vertrekken ter weerszijden van de vestibule voorzien van een houten gepaneelde lambrisering, eenvoudig stucplafond en haardpartijen bestaande uit een marmeren schouw waarboven een spiegel in een vergulde gesneden lijst. De grijs marmeren schoorsteenmantel in het noordelijke vertrek is vrij vlak gedetailleerd en voorzien van een gesneden rocaillemotief, als zodanig vormt hij in het Empire interieur een dissonant element. In alle vertrekken op de bel-étage zijn de binnenluiken van de vensters nog aanwezig. Het betreft voor het merendeel gepaneelde vouwluiken, de vensters in het zuidelijke vertrek aan de voorzijde zijn voorzien van schuifluiken. In het zuidelijke vertrek aan de achterzijde bevindt zich een kachelnis.

Waardering HOOFDGEBOUW (Vredenhoef) is van algemeen belang: - Vanwege de eenvoudige, harmonieuze vormgeving; - Als gaaf bewaard voorbeeld van een 17de eeuwse hofstede welke zich in de 18de en 19de eeuw ontwikkelde tot een classicistisch Vechtbuiten; - Vanwege de gaaf bewaard gebleven ruimtelijke indeling en afwerking uit de 18de en 19de eeuw; - Vanwege de functioneel-ruimtelijke relatie met de andere onderdelen van de buitenplaats; - Vanwege de kenmerkende ligging aan de Vecht; - Als onderdeel van de buitenplaatsenaanleg langs de Vecht.