Inleiding.

PASTORIE bij de kerk van de Heilige Wilibrordus naar een ontwerp van J. Stuyt, in samenwerking met J.Th.J. Cuypers uit 1910-1911 aan toegevoegd. De pastorie vertoont elementen van een Neo-Romaanse en Traditionalistische bouwstijl.

Omschrijving.

De PASTORIE is een tweelaags gebouw op een rechthoekige plattegrond onder een flauw hellend zadeldak waarvan de nok haaks op de straat staat. Het geheel is uitgevoerd in donkerrode baksteen en heeft speklagen ter hoogte van onder- en bovendorpels van de ramen. Deze speklagen worden gevormd door een "stippellijn" van gele baksteen. De plint is eveneens in baksteen uitgevoerd en steekt iets uit ten opzichte van de gevel, de rand is afgewerkt met een afgeschuinde steen. Het dak heeft een overstek en windveer en is gedekt met rode muldenpannen.

De voorgevel is vier traveeën breed. Voor de paneeldeur zijn enkele hardstenen treden geplaatst, de deur heeft een bovenlicht met verticale roeden. Erboven is een rondboog aangebracht, in het boogveld is met gele en rode baksteen een metselmozaïek gemaakt. Links van de deur twee stolpramen met bovenlicht, rechts één raam. De ramen hebben houten rolluiken, erboven bevinden zich rondbogen, gevuld met metselmozaïek. Op de verdieping zijn ramen als op de begane grond aangebracht maar minder hoog. De topgevel heeft een gelijkvormig raam, geflankeerd door ronde lichten. Alle ramen zijn voorzien van hardstenen onderdorpels.

De rechterzijgevel bevat één raam als voor en heeft een aangebouwd uitstekend deel onder lessenaarsdak. Deze uitbouw heeft op de begane grond en in de zijgevel van de verdieping een breed raam, op de verdieping is een raam als in de voorgevel van de hoofdmassa zichtbaar.

Aangrenzend is een tuinmuur met poort geplaatst. De muur en bovenrand van de poort worden afgedekt door muldenpannen. In de tuin van de pastorie staan enkele grote bomen waaronder een kastanje.

Waardering.

De pastorie is van algemeen belang. Zij heeft cultuurhistorisch belang als bijzondere uitdrukking van de ontwikkeling van het katholicisme in het zuiden en is tevens van belang voor de typologische ontwikkeling van de pastorie na 1900. Zij heeft architectuurhistorische waarde vanwege de stijl en de detaillering en vanwege de plaats in het oeuvre van de architecten Cuypers en Stuyt. Het gebouw heeft ensemblewaarden vanwege de situering bij kerk en kapel, nauw verbonden met de ontwikkeling van het kerkdorp.