Inleiding.

Aan de zuidoostelijke zijde van de kruising staat de voormalige boerderij Oosterwijksestraat 12, een LANGGEVELBOERDERIJ (1) daterend uit omstreeks 1885 en ca. 1985 omgebouwd tot woonhuis. Omstreeks 1935 is de stal van de boerderij verbouwd, waarbij in de voorgevel nieuwe stalvensters zijn geplaatst. Het pand staat met de nok van het dak parallel aan de Oosterwijksestraat en wordt daarvan gescheiden door een ondiepe voortuin. Vóór de boerderij staat een linde.

Beschrijving.

De langgevelboerderij heeft een rechthoekige plattegrond, telt één bouwlaag plus kapverdieping en wordt gedekt door een rieten zadeldak, dat aan de noordelijke zijde is afgewolfd. Op het dakschild boven de achtergevel ligt een voet met muldenpannen. De gevels zijn opgetrokken in baksteen. Met name het bedrijfsgedeelte is voorzien van zware smeedijzeren muurankers. De straatgevel is voorzien van een gepleisterde plint. De zuidelijke kopgevel is gecementeerd. In de straatgevel een paneelvoordeur met bovenlicht, aan beide zijde geflankeerd door twee zesruits schuifvensters, voorzien van hardstenen dorpels. In de straatgevel van het bedrijfsdeel een opgeklampte deur, aan beide zijden geflankeerd door twee betonnen stalvensters. Ook in de noordelijke zijgevel zijn drie van dergelijke vensters geplaatst. Op de verdieping een opgeklampt laadluik naar de taszolder, geflankeerd door twee kleine lichten. In de zuidelijke zijgevel van het woonhuis een halfvenster, een samengesteld openslaand venster uit omstreeks 1915 en een zesruits opkamervenster. Op de nok van het dak staan twee gemetselde schoorstenen, waarvan de linkse op de brandmuur.

Het interieur heeft gedeeltelijk nog de oorspronkelijke indeling, met gang, kelder en opkamer. Vóór de boerderij ligt een smal stoepje.

Waardering.

De boerderij is van algemeen belang. Het gebouw heeft cultuurhistorische waarden als bijzondere uitdrukking van geografische en landschappelijke ontwikkelingen en als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van de langgevelboerderij. Het heeft architectuurhistorische waarden wegens de samenhang tussen exterieur en interieur en de eenvoudige detaillering en afgewogen verhoudingen. Het heeft ensemblewaarden wegens de situering, verbonden met de ontwikkeling van de streek, in het bijzonder tot uiting komend in de erfindeling. Het is van belang wegens de architectonische gaafheid.