Omschrijving

Te weerszijdenvan de St. Petruskerk in 1934-36 gerealiseerde reeks RIJTJESHUIZEN, opgetrokken in rode baksteen met twee bouwlagen en kapverdieping onder een hoog zadeldak met rode verbeterde Romaanse pannen en een overstekende goot op klampen, waarvan de nok evenwijdig aan de voorgevel loopt. De gevels worden geleed door rechtgesloten vensters, boven gemetselde waterdorpels en deels onder strekken met aanzetstenen van tufsteen. De bovenlichten van de vensters zijn van oorsprong voorzien van gekleurd glas-in-lood. De gevelindeling van de huizen is vrijwel identiek. Met name in de hoekwoningen zijn extra vensters of uitbouwen in het ontwerp opgenomen.

In de voorgevel (west) van ieder huis op de begane grond een ingang en een erker. De ingang bestaat uit een rechtgesloten houten voordeur met een vierruits spioneervenster met sierijzers, onder een houten luifel die is opgehangen aan ijzeren stangen en steunt op vooruitstekende gesneden balken.

Boven de luifel een klein zesruits bovenlicht, alternerend links of rechts van de deur een tufstenen brievenbus. De driezijdige erker heeft schuine zijwanden. De vensters in de erker zijn van oorsprong voorzien van glas-in-lood en bovenlichten, het grote centrale venster een middenstijl. Op de erker een koperen schilddak op klampen. Direct onder de lijst twee kleine overhoeks geplaatste kraagstukken. Op de verdieping een smal venster boven de deur. Boven de erker drie gekoppelde vensters, waarbij het middelste grote venster van de zijlichten wordt gescheiden door smalle muurdammetjes. Het metselwerk daarboven steekt over de gehele breedte van de rij woningen iets over. In het dak boven de voorgevel telkens een dakkapel met een stolpraam onder een lessenaardak. De achtergevel (oost) heeft per huis op de begane grond een dubbele zesruits glasdeur tussen twee smalle drieruits vensters en een keukendeur met zijlicht. Bij enkele woningen bevindt de keuken of woonkamer zich in een uitbouw. De gevelopeningen op de begane grond zijn voorzien van bovenlichten. Op de verdieping een venster met oorspronkelijk glas-in-lood boven de keukendeur. Boven de dubbele glasdeur drie gekoppelde vensters, waarbij het middelste grote venster van de zijlichten wordt gescheiden door smalle muurdammetjes. Boven de achtergevel telkens een dakkapel onder een lessenaardak met twee vierruits stolpramen.

De eindgevels zijn tuitgevels met tufstenen dekstenen en een aantal kleine ongedeelde en gedeelde vensters, die op de verdieping en in de top een symmetrisch geheel vormen. Op de nok, ter hoogte van de scheidingsmuren van de huizen grote rechthoekige gemetselde schoorstenen.

De voortuinen worden aan de straatkant afgescheiden door lage bakstenen muurtjes en postamenten met daartussen een ijzeren buis op een ijzeren steunpunt. Zowel de muurtjes als postamenten worden afgedekt door ezelsruggen.

Op de hoek van de Lammenschansweg en de Lorentzkade is tegen de noordelijke eindgevel een grote uitbouw gebouwd. Het betreft één bouwlaag onder een geknikt zadeldak met rode verbeterde Hollandse pannen en een aan het hoofdvolume verwante vormgeving van gevels, kozijnen en dakkapel. Aan de voor- en achterkant van de uitbouw kleinere volumes, waarin onder meer het ingangsportaal met rondbogen onder een lessenaardak.

De hoekwoningen aan het plein voor de kerk (daar waar de rechte rij overgaat in de gebogen rij) bestaan uit een onder- en bovenwoning. De ingang van de woning op de begane grond bevindt zich in een rondboogportiek centraal in de eindgevel.

De ingang van de bovenwoning in de voorgevel (west) op de voornoemde plaats. Boven de ingang in de eindgevel aan de noordkant bevond zich oorspronkelijk een loggia.

Op de hoek van de Lammenschansweg en de Zeemanlaan is tegen de eindgevel een erkertje onder een flauw geknikt lessenaardak gebouwd met houten gevelbeschotten van verticale delen en windveren. Tussen de vensters houten kraagstukken. Aan de achterkant een platte uitbouw die de rij aan de Lammenschansweg verbindt met die aan de Zeemanlaan. In de uitbouw enkele vensters en een ingangsdeur met luifel.

Waardering

De rijtjeshuizente weerszijden van de St. Petruskerk uit 1934-35 aan de Lammenschansweg zijn van algemeen belang wegens cultuur- en architectuurhistorische alsook typologische waarde vanwege de uitwendig overwegend gaaf bewaarde vormgeving in de bouwstijl van de Delftse School, de subtiele integratie van boven- en benedenwoningen en eengezinswoningen en als karakteristiek werk in het oeuvre van A.J. Kropholler en H.A. van Oerle.

In stedebouwkundig opzicht zijn de rijtjeshuizen van betekenis vanwege de historisch functionele, visuele en ruimtelijke relatie met de kerk en pastorie en de beeldbepalende ligging aan de Lammenschansweg.