Terrein waarin sporen van bewoning uit de Romeinse Tijd.

In Nijmegen-West liggen de resten van de belangrijkste Romeinse stad (Ulpia Noviomagus) die ons land rijk is. Hiervan zijn in het verleden enkele grote gebouwen, een paar zgn. Gallo-Romeinse tempels en mogelijk een thermenkomplex bekend geworden. De ten zuidoosten van de stad gelegen begraafplaats is aan het begin van onze eeuw leeggeplunderd. De vondsten hieruit vormen de basis van de in 1937 verschenen dissertatie van H. Brunsting. Na het werk van de toenmalige archivaris van Nijmegen M.P.M. Daniels (1927) en van H. Brunsting (1937) werden de verdere kansen op ontdekkingen in dit gebied gering geacht. Recente opgravingen door J.E. Bogaers en J.K. Haalebos van de afdeling Provinciaal-Romeinse archeologie van de Katholieke Universiteit van Nijmegen hebben aangetoond dat zowel in het grafveld als op het terrein van de Romeinse stad nog indrukwekkende resultaten mogen worden verwacht.

De Romeinse stad is thans grotendeels overbouwd met woningen uit de jaren twintig. Niet duidelijk is in hoeverre toekomstige renovatie van deze woningen nog gelegenheid biedt voor oudheidkundig bodemonderzoek. Hiervoor is wel beschikbaar het slechts gedeeltelijk bebouwde terrein tussen de Weurtseweg en de Biezenstraat. Dit ligt op circa 100 m ten westen van de in 1985 vastgestelde oostelijke stadsmuur van Ulpia Noviomagus.

Er bestaan goede redenen om aan te nemen dat hier de zuidelijke stadsmuur heeft gelegen, dicht bij de Biezenstraat. De aanwezigheid van belangrijke sporen uit de Romeinse Tijd blijkt verder uit waarnemingen die zijn gedaan bij de bouw van een loods en uit mededelingen van amateur-archeologen. De bebouwing is op het terrein over het algemeen ondiep gefundeerd zodat de ondergrond slechts in geringe mate is verstoord. De invloed van de Waal, die ten noorden van de Weurtseweg veel grond heeft weggeslagen, lijkt ter plaatse gering te zijn geweest. Dit alles leidt tot de conclusie dat dit terrein als een van de belangrijkste bronnen tot vermeerdering van onze kennis over Ulpia Noviomagus moet worden beschouwd.