Solide kantoorpand, gesitueerd op de hoek van het Mariënburg en de Passage Mariënburg, in de rooilijn van het oostelijk deel van het Mariënburg, maar vooruitspringend ten opzichte van het arsenaal dat ten westen van het pand ligt. Het pand ligt op een rechthoekige, lange en smalle kavel, aan de voorzijde drie bouwlagen en zolder onder zadeldak bevattende, met aan de achterzijde oorspronkelijk één bouwlaag, die later is verhoogd met nog een laag. Op de begane grond bevonden zich de kantoren van nummer 85, met monumentale portiek-ingang links in de gevel: op de verdiepingen bevonden zich eveneens kantoren van nummer 86, met ingang naar trappenhuis rechts in de gevel. Het voornaamste bouwvolume bevindt zich aan de voorzijde en bestaat uit een kelder, drie bouwlagen en een zolder onder zadeldak, waarachter zich nog een plat dak met balkon bevindt op de tweede verdieping. Achter dit hoofdvolume was de bouw oorspronkelijk slechts één laag hoog, met een kleine opbouw verder naar achter, maar in 1969 is dit met een (hoger dan aan de voorzijde gelegen) verdieping verhoogd. Op het platte dak hiervan is het muurwerk aan de achterzijde verder opgemetseld en met een, constructief loze, betonnen balk met het platte dak aan de achterzijde van het hoofdvolume verbonden, zodanig dat de illusie van een doorlopende daklijst ontstaat. De achterbouw heeft geen monumentale waarde. Het zadeldak is gedekt met gesmoorde verbeterde Hollandse pannen. Aan de voorzijde is een uitbouw links in het dak, die een voortzetting van de gevel is en overkomt als ware het een gigantische schoorsteen. Dat dit element vooral vanwege de esthetiek is ontworpen, blijkt uit de smalle en hoge en daarom weinig functionele, ruimte in deze opbouw. In de zijgevel van deze opbouw bevindt zich een rond venster, dat uitkijkt over het dak. De gevels zijn uitgevoerd in baksteen in halfsteensverband: de voorgevel echter in een afwijkende felrode imitatie handvormsteen, met enige subtiele horizontale en verticale verspringingen in het vlak van het metselwerk. Het geheel staat op een plint van natuursteen (waarschijnlijk kalkzand) met groene zweem. Aan de voorzijde reikt deze plint beduidend hoger: tot aan het kalf van de vensters. De goot gaat schuil achter de gevelbekroning in expressieve vormen, die bestaat uit een kunststenen gootlijst met golfmotief en verticale accenten. Op de vergaarbak voor de regenpijp rechts in de gevel staat in reliëf het jaartal 1932. Centraal in de gevel bevinden zich op de eerste en tweede verdieping identieke raampartijen met kunststenen dorpels en stijlen. Vier vierkante draairamen zijn gekoppeld onder het kalf, hierboven bevinden zich 6-ruits bovenvensters (valramen) met decoratieve glas-in-lood ramen met voornamelijk geel glas in horizontale ruitjes. Hierboven bevindt zich een forse kunststenen bovendorpel die rechts verder in de gevel doorloopt, waaronder een decoratie, eveneens in kunststeen, in de vorm van de letters IT. Op de begane grond vinden we dezelfde vensters: nu echter zonder een dergelijke bovendorpel en zonder glas in lood. Alle vensterkozijnen in het gebouw zijn van staal. In de portiek links op de begane grond, leiden drie natuurstenen treden naar een niet-originele deur. Boven de toegang tot het portiek is het natuursteen 'zelfdragend' in radiale blokken gemetseld met een 'verzakte' sluitsteen. Boven het kalf is een bovenlicht dat de horizontale serie van de overige bovenramen op de begane grond doorzet. In dit bovenlicht is echter een glas-in-lood raam aangebracht, dat een schildering van Nijmegen met Stevenstoren, tempel, bedrijfsgebouwen, wapen en tekst 'renovatum 1955' bevat, en is gesigneerd 'Hubert Estourgie'. Voorts is in de portiek in het natuursteen de goudgeschilderde inscriptie 'brieven' te vinden, alsmede de tekst 'Op 2 april 1932 werd deze hoeksteen geplaatst door J. van Engelenburg, L.Czn'. Rechts in de gevel leiden twee treden naar een originele houten deur. In het metselwerk boven deze entree is een subtiele reliëfverspringing verwerkt. Boven de deur vormen drie kleine glas-in-lood raampjes het bovenlicht. Deze zijn boven elkaar geplaatst met kunststenen onderdorpels die verder door naar rechts lopen. De zijgevel (op het westen) was oorspronkelijk geheel blind, maar is in 1955 van vensters voorzien op de begane grond. Deze grote vensters in stalen kozijnen onder kunststenen bovendorpel hebben een kleinere onderruit (waarvan enkele als draairaam) en een grotere bovenruit (waarvan enkele als valraam). Nabij de voorgevel vormen twee van zulke eenheden een venster, terwijl verder naar achteren twee grote horizontale vensters zijn ontstaan door vijf van die eenheden te koppelen. Op verdiepingshoogte is er een groot verticaal venster aangebracht in het trapportaal, bestaande uit drie ruiten boven elkaar, elk geflankeerd door smalle verticale ruiten. In de plint bevinden zich drie kelderlichten. Voorts is in de zijgevel een grote dubbele deur opgenomen die vermoedelijk pas bij de verbouwing van 1969 is toegevoegd. Dit geldt in ieder geval voor de verdieping aan de achterzijde van het gebouw, die een horizontale serie vensters vertoont, die vrijwel identiek zijn aan die op de begane grond. De achtergevel stamt ook geheel van de verbouwing uit 1969 en heeft geen monumentale waarde. Dit laatste geldt in feite ook voor de zijgevel, ware het niet dat het in het oog springende kunstwerk er in 1972 op is aangebracht. In het interieur is de originele indeling nog voor een deel bewaard gebleven. Op de eerste bouwlaag is deze echter grotendeels gewijzigd. Er is een trappenhuis met houten bordestrap met originele balustrade met geprofileerde leuning en ornamentele trappalen en spijlen. Op de zolder is er een kapconstructie die bestaat uit twee jukken volgens de constructie van het Hollands spant. Aan de achterzijde is er een uit het dak stekende balkonopbouw met links nog de originele houten tweeruits draairamen ter weerszijden van de balkondeur. Op de tweede verdieping zijn de vier originele houten hoekkasten in de twee voorkamers bewaard gebleven. Op de tweede en derde bouwlaag zijn ook diverse oorspronkelijke eenvoudige geprofileerde deurkozijnen en paneeldeuren nog aanwezig. Boven de systeemplafonds zijn de zwaar beschadigde resten van de originele stucplafonds met kooflijsten en centrale cirkel nog bewaard. De vensters zijn door het hele gebouw veelal voorzien van vensterbanken in roodgeaderd marmer. In de kelder is centraal een grote kluis gesitueerd, die vermoedelijk uit de bouwtijd dateert. In de noord-west hoek van de kelder vinden we nog een toiletruimte met originele paneeldeuren met dekstukken en bovenruit, die opvallend genoeg, explicieter zijn vormgegeven (in de sfeer van de voorgevel) dan de paneeldeuren op de verdiepingen.