Het seinhuis bevindt zich aan de rand van het rangeerterrein van station Nijmegen, ten zuiden van de wijk Bottendaal. Het gebouw ligt direct tegen het talud van de spoorkuil en parallel aan het spoor en de busbaan. Naast het seinhuis bevindt zich een kleine vrijstaande installatieruimte. Het rechthoekige gebouw met plat dak is onderkelderd en telt één bovengrondse bouwlaag, die wordt afgesloten door een ranke daklijst met groot oversteek. Op deze onderbouw staat een excentrisch geplaatste achthoekige (‘paddestoelvormige’) opbouw met tentdak.De totale hoogte bedraagt 8,97 meter. De teruggeplaatste entrees in portieken bevinden zich aan de oostzijde.Het gebouw heeft een constructie van baksteen en gewapend beton. De wanden van de onderbouw zijn uitgevoerd in baksteen. Het dak is gedekt met bitumen. De naoorlogs modernistische bouwstijl van het gebouw komt tot uiting in de strakke hoofdvorm, de soberheid en de materiaalkeuze. De compositie van de gevels is symmetrisch en kent een duidelijke onderverdeling in een ‘kop’ (seinkamer), een ‘hals’ (trappenhuis) en een ‘romp’ (onderbouw). Door de excentrische positie van de bovenbouw oogt het seinhuis als een sphinx. Het gevelbeeld van de onderbouw is gesloten. De in halfsteensverband met platvolle voegen gemetselde geveldelen zijn opgetrokken in gele baksteen. De geveldelen van de ‘hals’ en ‘kop’ van de opbouw zijn uitgevoerd in witgeschilderd gewapend beton. ’Hals’en ‘kop’ vormen door hun grote transparantie een sterk contrast met de gesloten onderbouw. In de onderbouw zijn slechts in de oost- en noordgevel openingen uitgespaard, respectievelijk voor de twee entrees en de berging (oostgevel) en een drietal hooggeplaatste vensters (noordgevel). De bovenbouw is aan de vijf zijden met zicht op het emplacement voorzien van grote vensters, voor een goed rondzicht op het naastgelegen rangeerterrein. Het dak heeft een groot overstek, waardoor een zonneluifel ontstaat voor het personeel in de seinkamer. De deuren en deurkozijnen in de oostgevel zijn van staal. Boven de deuren en in de daarboven gelegen oostgevel van de ‘hals’ zijn vlakken van vierkante glastegels aangebracht. In de westgevel van de ‘hals’ zijn verticale lichtopeningen aangebracht. Alle glasoppervlakken zijn inmiddels afgesloten met stalen platen of een stalen rasterwerk. Om hinderlijke weerspiegeling van het zonlicht te voorkomen zijn de grote vensters in de bovenbouw achterover hellend, onder een hoek van circa 10 graden geplaatst. De meest in het oog springende verbijzonderingen in het gevelbeeld is de achthoekige paddestoelvormige bovenbouw met tentdak en afgeschuinde onderkant. plattegrond en interieur De plattegrond van het seinhuis is eenvoudig en doelmatig van opzet. Achter de noordelijke entree bevindt zich een portaal dat toegang geeft tot de berging, de toiletruimte, de ruimte voor de centrale verwarming en het trappenhuis. De relaisruimte en de daarachter gelegen accuruimte zijn toegankelijk via de zuidelijke entree en waren onbemand, waardoor ze niet direct in verbinding staan met de werk- en verblijfvertrekken. Behalve van binnenuit is de berging ook bereikbaar vanuit het portiek van deze entree. De centrale plaatsing van de trap in de bovenbouw zorgt ervoor dat in de seinkamer rondom ruimte vrij is. Aan de drie van het emplacement afgekeerde zijden zijn de bedieningstableaus geplaatst. De seinkamer is verder voorzien van een houten trafobord en tafelbladen en schappen van spaanplaat met folie en een randprofiel. Alle binnenwanden zijn voorzien van pleisterwerk. De wanden in de relaisruimte en accuruimte zijn bovendien bespoten met betonemaille.