Het vrijstaande achtzijdige transformatorhuisje is gebouwd in 1931 in opdracht van het Gemeentelijk Energiebedrijf Nijmegen in een stijl die invloeden vertoont van het Expressionisme. Het trafohuisje maakt deel uit van een reeks van achtzijdige trafohuisjes met expressionistische stijlkenmerken die vanaf 1930 in Nijmegen werden gebouwd. Hiervan zijn er acht bewaard gebleven. Het trafohuisje staat op een driehoekig pleintje op de hoek van de Dommer van Poldersveldtweg en de Van 't Santstraat in de wijk Hengstdal in Nijmegen-Oost. Het trafohuisje heeft een achtzijdig grondplan met vier langere en vier korte zijden en één bouwlaag onder een achtzijdig puntdak met een ruim overstekende rand van beton, rode Romaanse pannen. Het dak wordt bekroond door een achtzijdige, gemetselde schoorsteen met siermetselwerk en een overstekende achtzijdige betonnen trekkap. De gevels zijn opgetrokken in rode baksteen op een zich verjongende plint van grote donkerrode klinkers. Opvallend zijn de diepliggende voegen. De gevels worden afgesloten met een éénsteens rollaag, daarboven een driesteens muizentandlijst en tenslotte een betonnen lijst. In de bredere gevels bevinden zich rechthoekige liggende vensters, waarvan er één is dichtgemetseld en drie zijn dichtgezet met beton. In de smallere gevels bevinden zich twee later aangebrachte stalen deuren en twee dichtgemetselde deuropeningen. Het transformatorhuisje heeft architectuurhistorische waarde als een goed en vrijwel gaaf voorbeeld van een transformatorhuisje in expressionistische bouwtrant met esthetische kwaliteiten in het ontwerp zoals een bijzondere hoofdvorm en detaillering. Het trafohuisje heeft stedenbouwkundige waarde vanwege de markante ligging op de hoek van de Dommer van Poldersveldtweg en de Van 't Santstraat. Het trafohuisje heeft cultuurhistorische waarde vanwege de bestemming welke verbonden is met de technische en typologische ontwikkeling van de electriciteitsvoorziening in Nijmegen.