Complex gelegen in de hoek Doddendaal – Regulierststraat bestaande uit twee tegenover elkaar liggende U-vormige bouwvolumen, doorsneden door de Parkdwarsstraat, twee bouwlagen hoog, waaronder kelders, respectievelijk souterrains in verband met het hellend beloop van het terrein, onder (afgeknotte) schilddaken. Het oostelijk gelegen volume is het verzorgingstehuis, het westelijke bevat seniorenwoningen en een prieel waarbinnen een gezamenlijke binnentuin ligt. Een klein bouwvolume met grotere woningen en een poortdoorgang ligt ten zuiden hiervan, parallel aan de Parkdwarsstraat. Stoepen, terrassen, keermuren, tuinafscheidingen, hekken, hagen en binnentuin maken onderdeel uit van het ontwerp. Het gehele complex is opgetrokken in schoonmetselwerk met een vlakke, bezande, machinale gevelklinker waalvorm met de voor de Bossche School herkenbare (over)volle voegen. Veel gevelelementen waaronder kozijnmaten, betonnen gevelbanden, betonnen lateien en kozijnstijlen zijn over het gehele complex op identieke wijze toegepast. Dit geldt ook voor de grootte van de hoeken van de kappen en de mate van overhang. Hoge schoorstenen (met een betonelement) zijn belangrijke beeldbepalende elementen op de hoofdvleugel van het tehuis, op het kleine bouwvolume en op de kop van de rij woningen haaks op de Parkdwarsstraat. Omdat een interieurbeschrijving op basis van interieurbezoek niet mogelijk was, zijn in de exterieurbeschrijving zoveel als mogelijk ook interne aspecten geduid op basis van archiefmateriaal. De seniorenwoningen staan in een rij langs Doddendaal en in een rij langs de binnentuin. Ze worden aan de korte zijde verbonden door een prieel waarnaast rijwielbergingen. De noordelijke rijwielberging is verbonden met een gang en een uitgang aan Doddendaal. De rijen woningen hebben een getrapt dakverloop vanwege het hellende straatverloop. De voorgevels waarachter de slaapkamers zijn op het noorden gericht, de achtergevels waarachter de woonkamers en aangrenzend de privetuintjes op het zuiden. De tuintjes zijn door struiken gescheiden van de openbare binnenruimte: een grasveld met een loop er omheen. De kopwoning van de rij langs Doddendaal is met een loggia en trappenhuis op de Parkdwarsstraat georiënteerd. De rijen woningen worden verdeeld door betonnen trappetjes die leiden naar de entrees. Boven iedere entreedeur is een smal trappenhuisvenster dat met een boog eindigt in een dakkapel. Aan ieder trappenhuis liggen aan weerszijden een woning per woonlaag. In een individuele woninggevel zit een douchevenstertje en een slaapkamervenster. Deze eenheid van trappenhuis met aangrenzende woningen wordt herhaald. De dakerkers en schoorstenen versterken het ritme van de herhaling. Lateien, kozijnstijlen en -dorpels en vulstukjes in de neggen van de kozijnen zijn van beton en veroorzaken een horizontaal effect. Horizontaliteit wordt versterkt door de betonnen gevelbanden: halverwege in het metselwerk en onder de licht overkragende dakrand. De dagkanten van alle gevelopeningen zijn wit geverfd wat de diepte van de muren benadrukt. In de achtergevel hebben de woningen een loggia op de begane grond niveau en een balkon in de tweede woonlaag, wat de achtergevel opener maakt dan de voorgevel. De in lichte kleur geschilderde houten ramen steken uit het metselwerk. De onderdorpels van de kozijnen zijn voorzien van klossen in een meanderend motief. De balkonhekjes van hout met stalen spijlen sluiten aan op dit motief. Het zorgt voor een informeler en expressiever karakter dan de zakelijke voorgevel. De zuidvleugel is identiek aan de noordgevel. De kopwoning heeft door een extra beuk een tweede slaapkamer. De kopgevel is ontworpen in een geheel met het kleine bouwvolume parallel aan de Parkdwarsstraat middels een muur waarin twee getoogde doorgangen naar een achtertuin. Het kleine bouwvolume, een woningeenheid met zijbeuken, omvat driepersoonswoningen. De muur is onlangs doorbroken en wederopgebouwd zoals aan het metselwerk is te zien vanwege saneringswerkzaamheden in de achtertuin. Het verzorgingstehuis bestaat uit een hoofdgebouw aan de Regulierstraat, een vleugel aan Doddendaal en een vleugel tussen het hoofdgebouw en de Parkdwarsstraat. De achtergevel van het hoofdgebouw aan de Reguliersstraat vormt een straatwand geritmeerd door vier risalieten waarboven dakkapellen. Het souterrain waarin lage vensters wordt door een laag betonelementen het hele gebouw rondom onderscheiden van de twee woonlagen. In iedere woonlaag zit een rij brede vensteropeningen van gelijke afmeting (met uitzondering van de zuidelijke hoek en een middendeel) waarachter zich eenpersoonskamers bevinden. De dakkapellen met klapramen en een hekwerkje zijn van licht geschilderd hout onder een zadeldakje. De zijgevel aan Doddendaal bestaat uit drie vensterassen waarvan de middelste een entree waarboven twee getoogde loggia-openingen. In de voorgevel is de oorspronkelijke hoofdentree, dubbele deuren tussen zware kolommen waarboven een balkon met balustrade, vervangen. De linker van de twee dakkapellen is verwijderd. De zijgevel aan Achter Valburg heeft in het midden een ingang waarboven een balkon met fraai geornamenteerd hekwerk, rechts daarvan trappenhuisvensters en links woonkamervensters. De vleugel van het hoofdgebouw naar de Parkdwarsstraat is samengesteld uit drie gebouwtjes met een kap (de keuken, de opbaarruimte en de eetzaal) en vier tussenleden met platte afdekking. Links in de gevel vier paren gekoppelde smalle vensters en een entreedeur met bovenlicht onder een kap waarachter de keukenvertrekken liggen. Rechts daarvan representeren twee paar gekoppelde smalle, hoge vensters voorzien van glas in lood en een entreedeur met bovenlicht de opbaarruimte onder een achthoekige kap en bij ruimten. Aan de binnenzijde de eetzaal met open haard onder een schilddak en rechts een patio. Aan de Parkdwarsstraatzijde is de deuropening links in het souterrain waarschijnlijk later toegevoegd. Boven het souterrain twee paar hoge, smalle gekoppelde eetzaalvensters waarboven bovenlicht en rechts drie lagere, smalle vensters van de keukenvertrekken. Aan de binnenzijde vijf paar hoge, smalle eetzaalvensters met bovenlichten en de overgang naar een gesloten muurdeel waarachter de patio. De noordvleugel onderging in 1988 een ingrijpende wijziging. In plaats van kamers aan een gang werden grotere eenheden aan weerszijden van de gang gerealiseerd. Door de verbreding moesten de buitenmuren opnieuw worden opgebouwd. In de nieuwe situatie zijn de Doddendaal-zijde en de binnenzijde identiek: smalle en brede vensterassen wisselen zich af. Voorheen waren de vensters aan de straatzijde smaller vanwege de gang. Aan de binnenzijde waren kleinere vensters ter hoogte van een trappenhuis en een conversatiezaal met open haard. In de nieuwe situatie is het souterrain een woonlaag met woonvensters rondom de vleugel. De kop van de vleugel telt nu drie vensterassen waarvan de middelste met een entree en twee balkons. Voorheen was de kopgevel ingetogen waardoor het accent lag op de hoofdingang. Samengevat is de vernieuwde noordvleugel met een grotere breedte in gelijke stijl opgetrokken maar door het nieuwe metselwerk en de nieuwe gevelindeling niet meer als authentiek herkenbaar. Dat doet afbreuk aan de eenheid met de overige gevels. Het verzorgingstehuis heeft daarnaast verscheidene kleinere, inwendige verbouwingen ondergaan: in 1971 is een liftschacht toegevoegd en een personeelskamer met douche, in 1974 is de kelder in de noordoosthoek omgevormd tot woonruimte en in 1998 is de patio overkapt. Ondanks de verschillen met het oorspronkelijke ontwerp vormt de noordvleugel nog steeds een ensemble met de overige vleugels. Omdat bij de herbouw in grote lijnen het oorspronkelijke ontwerp is aangehouden is nog steeds sprake van ensemblewaarde. Daarom dient de noordvleugel bij de bescherming van het geheel betrokken te worden.