Pand uit 1884, gebouwd als winkel met bovenwoning (“winkelhuis”) naar ontwerp van de Leeuwarder architect H.H. Kramer in opdracht van de heer Brochard. Het gaat hier vermoedelijk om W.J. Brochard, de toenmalige eigenaar van Hotel de Phoenix in de in het verlengde van de Wirdumerdijk gelegen Sint Jacobsstraat. Op 8 februari 1884 noteerde Hendrik Kramer in zijn rekeningenboek: “Door tusschenkomst van den heer J. Ruding alhier opdracht ontvangen tot het maken van een plan eener nieuwe winkelhuizinge” “op den Wirdumerdijk Lett. G no. 6”. Tien dagen later al diende hij zijn plan in en op 27 februari gaf hij het steenhouwwerk aan Ruding op. Hieruit kan de conclusie getrokken worden dat Ruding een aannemer was. In 1937-’38 onderging het pand een verbouwing in opdracht van goudsmid H. Nolet naar een ontwerp van architect G.A. Heldoorn. Het pand werd daarbij onder meer voorzien van een nieuwe (gevel)invulling op de begane grond (winkelpui), welke ook nadien nog herhaaldelijk is gewijzigd evenals het inwendige van het pand. Boven de winkelpui is de rijkelijk van details voorziene winkelwoning een fraai voorbeeld van Eclecticisme in de negentiende-eeuwse bouwkunst. De bescherming is beperkt tot het exterieur en de constructie. Ondiep pand van twee bouwlagen en vier traveeën onder een met leien (maasdekking) gedekt, afgeknot schilddak. Het voorste dakschild heeft een fries van halfronde leien onder de dakrand en bevat een originele dakkapel en een drietal, waarschijnlijk toegevoegde daklichten. De dakkapel is voorzien van hoekpilasters, een sluitstuk, diamantkoppen en een gebroken fronton met geprofileerde randen. De dakkapel bekroond als het ware het risalerende linker deel van de vier traveeën brede, in schone, donkerbruine baksteen opgetrokken gevel boven een vernieuwde winkelpui. De risaliet op de verdieping bevat een venster met een omlijsting, waarvan de pilasters zijn voorzien van spaarvelden en consoles met guttae en worden beëindigd door een diamantkop. Op de pilasters en de diamantkop in de kroonlijst boven het raam rust een gebogen, gebroken fronton met in het timpaan een door een akroterie bekroond ionisch kapiteel met een guirlande. Aan weerszijden van het venster staat een door speklagen gelede pilaster. De pilasters worden beëindigd door een dubbele console met rollend geld. Tussen de consoles en boven het eerder genoemde fronton ligt een fries met knoppen en vijf rondboogvormige velden, waarin blauwe tegels met een decor van witte motieven zijn geplaatst. De omlijsting van de drie vensters is als die van het venster in de risaliet, maar ze missen het fronton en worden bekroond door een dunne geprofileerde kroonlijst. Ook de rechter gevelhoek wordt geaccentueerd door een met een dubbele consoles bekroonde pilaster als die aan de risaliet. De gevel wordt beëindigd door een entablement met een geprofileerde gootlijst met bloktand. Het pand heeft inwendig ingrijpende verbouwingen ondergaan.