Het in 1868 verrezen pand op de hoek van de Voorstreek en de Wortelhaven had mogelijk toentertijd al de dubbele bestemming van winkel en (boven)woning, maar het kan oorspronkelijk ook een herenhuis zijn geweest. De aanbestedingsadvertenties uit februari 1868 in de Leeuwarder Courant geven daar geen uitsluitsel over. Er is sprak in van het “verbouwen der huizinge” (toen nog lett. I no. 1 op de Koornmarkt) en dat kan beide kanten op. Wie opdracht tot de bouw gaf is niet bekend, maar de naam van de architect wel: Leeuwarder Jurjen Bruns. Het pand onderging een verbouwing in 1929 voor de winkelier in herenmode L. de Jong van de N.V. ‘Het Nieuwste’. De bouwtekeningen voor de verbouwing zijn bewaard gebleven, maar de naam van de architect is niet leesbaar. Bij de verbouwing in 1929 kreeg het hoekpand de huidige winkelpui en werd het op de begane grond verheeld met het buurpand ter linker zijde, die een vergelijkbare winkelpui kreeg in een voor die tijd kenmerkende Interbellumstijl. Boven de winkelpui heeft de voorgevel de tijdens de bouw in zwang zijnde stilistische kenmerken van het Eclecticisme. In 1970 was de herenmodezaak ‘Het Nieuwste’ nog steeds in het pand gevestigd. De bescherming geldt het casco (exterieur en constructie). Het vanuit een rechthoekige plattegrond, in schone (voorgevel) en gepleisterde baksteen opgetrokken hoekpand staat met twee bouwlagen onder een met gesmoorde holle pannen gedekt schild-/zadeldak met steile dakschilden. In het linker dakschild staat een schoorsteen van gele baksteen. De gevelopeningen zijn recht gesloten. De op de Voorstreek gerichte representatieve lijstgevel heeft een winkelpui die tevens een groot deel van de zijgevel beslaat en ook voor de onderste bouwlaag van het buurpand staat. De winkelpui heeft een hardstenen plint met uitkragende bovenrand, grote spiegelruiten voor de etalages en doorlopende bovenlichten met glas-in-lood tussen de houten stijlen. De deur van de winkel is de oorspronkelijke glasdeur uit 1929. De in het midden van de pui geplaatste deur staat onder een kalf en een met een rondboogfries versierde lijst. De houten (hoek)penanten zijn op twee niveaus verlevendigd met gesneden decoraties in de vorm van rozetten en diamantkopjes. De verdieping bevat drie, boven een gemeenschappelijke onderdorpel staande vensters. De vensters bevatten eenvoudige schuiframen, die staan onder getoogde, geprofileerde kroonlijsten. Deze worden gedragen door consoles met diamantkoppen en bekroond door zware kuiven met voluten en bladvormen. De boogvelden tussen de ramen en de kroonlijsten zijn ingevuld met decoraties van gestileerde florale ornamenten. De gevel wordt beëindigd door een hoofdgestel met profiellijsten en een kroonlijst met ojiefprofiel, die rust op gecanneleerde consoles met guirlandes. In het dakschild boven de voorgevel staat een originele houten dakkapel met plat dak, openslaande ramen en een uitkragende, geprofileerde kroonlijst met bloktandfries. De kroonlijst wordt onder de hoeken ondersteund door gesneden consoles. De op de Wortelmarkt gerichte, gepleisterde zijgevel bevat kleine, rechthoekige openingen met ijzeren roosters in de plint en is links op de begane grond voorzien van een tweedelig etalagevenster met dezelfde kenmerken als de etalages in de voorgevel. De gevelpartij hier rechts van is van schone baksteen en bevat een venster met glas-in-lood in het door stijlen verdeelde bovenlicht, en de entreepartij van de bovenwoning. De hierin staande deur is een paneeldeur met ovaal deurlicht achter een decoratief raamijzer. De deur staat tussen smalle zijlichten en onder een samengesteld bovenlicht met glas-in-lood ramen tussen de geprofileerde regels en stijlen. De entreepartij en het venster ernaast dateren evenals de winkelpui uit de late jaren-1920. De gevel is gepleisterd op de verdieping en bevat vijf vensters met openslaand T-raam en een kleiner venster met enkel raam. De gevel wordt beëindigd door een profiellijst en een op bewerkte klossen liggende dakgoot met ojieflijst. In de winkelruimte is één van de hoeken versierd met een tegelwand met polychrome tegels, waartussen een wit geschilderde hoekconsole van kunststeen staat.