Het waarschijnlijk omstreeks 1830 als woonhuis gebouwde pand is al vanaf 1877 in gebruik als winkelpand voor de verkoop van naaimachines van de Singer-Maatschappij. Bij een ingrijpende verbouwing in de eerste maanden van 1901 kreeg het pand in opdracht van Singer de huidige, door architect W.C. de Groot ontworpen winkelpui en bijbehorende interieur. In 1915 was het adres Sint Jacobsstraat 29 tevens in gebruik als magazijn bij de firma voor ijzeren haarden en andere verwarmingselementen Faber & Zeilinga, die in dat jaar (ver)bouwwerkzaamheden liet uitvoeren aan het pand. Hoe op dit adres deze firma werd gecombineerd met de naaimachinezaak van de Singer-Maatschappij is onduidelijk. In de periode 1918-1968 was in het pand Sint Jacobsstraat 29 de naaimachinezaak van H. van Keulen gevestigd. Daarna heeft de winkelwoning onder meer nog de functies van woning met showroom (1977-1981) en café met bovenwoning (vanaf 1981) gehad. De bouwlaag boven de pui heeft de stilistische kenmerken van de vroeg 19e-eeuwse bouwkunst. De vroeg 20e-eeuwse winkelpui is, vanwege het gebruik van geklonken staal, gepolijste natuursteen en geglazuurde portiektegels met decor, een typische vertegenwoordiger van de architectuur van rond de eeuwwisseling. Exterieur: Het pand staat met twee bouwlagen (een woonlaag boven een winkel) onder een met sneldekpannen gedekt schilddak met een niet oorspronkelijke rechthoekige dakkapel in het voorste dakschild. De asymmetrisch ingedeelde winkelpui is vervaardigd van verschillende bouwmaterialen. In sommige opzichtten is deze winkelpui te vergelijken met de pui van de apotheek aan de Nieuwestad 130, die eveneens is ontworpen door W.C. de Groot. De winkelpui bestaat uit een terugstaande, om de hoek gaande etalage en een portiek met winkelentree links van de etalage. De pui staat onder een oudere gevel en heeft een prominent in het zicht gelaten ijzeren latei onder een geprofileerde cordonlijst. De latei rust op hardstenen kussenblokken die geplaatst zijn op de hoekpenanten. Deze zijn grotendeels vervaardigd van gepolijste, roodbruine graniet en worden doorsneden door hardstenen blokken. Op de latei ligt een geprofileerde houten puibalk (cordonlijst). Ook de nog oorspronkelijke plinten van de gewijzigde winkeletalages zijn van hardsteen. De latei is van geklonken welijzer en heeft een onderrand in de vorm van een liggende ellipsboog. De latei wordt verlevendigd door vakwerk met vallende diagonalen. De portiek is voorzien van een hardstenen stoepplaat. Het onderste deel van de linker portiekwand is boven een hardstenen plint voorzien van een bekleding van tegels met een decor in reliëf, een randdecoratie en een profiellijst. Daarboven is de wand bekleed met lichte, onversierde tegels. De winkeldeur staat onder een geprofileerd kalf en een bovenlicht. Boven de winkelpui bevat de gevel twee vensters met vernieuwde, openslaande ramen onder een enkel bovenraam (T-ramen). De gevel wordt beëindigd door een entablement met bloktandlijst en een geprofileerde gootlijst op klossen. Aan de achterzijde is alleen de boven een aanbouw uitstekende, (ver)nieuw(d) ogende gevel van de verdieping zichtbaar. Interieur: Het inwendige is op de begane grond nog voor een deel in de oorspronkelijke staat. Het in het zicht gehouden, met zorg ontworpen balkenplafond is samengesteld uit geprofileerde balken en dwarsbalken die loodrecht op elkaar liggen, waardoor ze als het ware een samengesteld cassettenplafond vormen. De dwarsbalken zijn door middel van korte, gecanneleerde consoles verbonden met de brede profiellijsten die de binnenmuren beëindigen. De verdieping is bereikbaar door middel van een oorspronkelijke houten steektrap. Op de verdieping is het pand ingrijpend verbouwd en bevat het, op de op houten stijlen opgelegde balken na, geen vermeldenswaardige onderdelen meer. De zolder is te bereiken via een scheluwe trap. De eenvoudige, uit rechte onderdelen samengestelde spantconstructie van de kap dateert waarschijnlijk uit de vroege 20e eeuw.