Oorspronkelijk woonhuis of winkel en bovenwoning met een opslagfunctie onder de kap, vermoedelijk gebouwd omstreeks 1863 doch in ieder geval tussen 1843 en 1876 (zie bronnen). Het huidige pand is vermoedelijk ineens gebouwd, sporen van een oudere voorganger zijn niet waarneembaar. Wie de eerste gebruiker en de architect waren, is niet bekend. De begane grond, reeds lang als winkel in gebruik zijnde, heeft herhaaldelijk een verbouwing ondergaan waardoor op deze bouwlaag, zowel uitwendig als inpandig, de oorspronkelijke onderdelen merendeels verdwenen zijn. In 1910 onderging het pand een verbouwing in opdracht van slager J. Kooistra, in 1926 liet A. Heetebrij een verbouwing uitvoeren en ook daarna waren er verbouwingen. Boven de begane grond heeft het pand een vrij sobere, maar fijn gedetailleerde, neoclassicistische voorgevel. De bescherming geldt het exterieur en de constructie inclusief de originele kap. Pand op een nagenoeg rechthoekige grondslag van drie bouwlagen en een zolderverdieping onder een zadeldak met een voorschild. In de noordoostelijke hoek bevindt zich een oorspronkelijke aanbouw. Voorgevel opgetrokken van paarsig bruine baksteen, zijgevels en achtergevel van oranjerode baksteen, origineel voegwerk met kalkmortelvoegen. Dak gedekt met oorspronkelijke pannen, voorschild en voorste delen van de zijschilden met blauw geglazuurde Hollandse golfpannen, zijschilden overigens met oranje ongeglazuurde Hollandse golfpannen. Boven de vernieuwde winkelpui staat een symmetrisch ingedeelde, drie traveeën brede lijstgevel, die op de hoeken terugwijkt (ter breedte van anderhalve baksteen) voor de gevelplastiek. Alle vensters zijn recht gesloten en staan onder strekken. De oorspronkelijke kozijnen met hoekprofiel zijn ingevuld met deels nog de originele (onder meer de tweede bouwlaag, voor- en achterzijde) en deels vernieuwde ramen, met een classicistische roedeverdeling. De vensters op de tweede bouwlaag (oftewel de eerste verdieping) bevatten zesruiters, met een vierruits stolpraam en een vast, tweeruits bovenraam met glas-in-lood. De vensters op de tweede verdieping bevatten vierruits stolpramen. De ramen zijn voorzien van een neoclassicistische profilering. De gevel wordt beëindigd door een geprofileerd houten entablement met een kroonlijst met ojiefprofiel. In het voorste dakschild staat een dakkapel met gemoderniseerde ramen, onder een zadeldakje. In het fronton zijn decoratieve elementen opgenomen en is nog een restant te zien van een oorspronkelijke hijsbalk (die binnen nog wel aanwezig is). De westelijke zijgevel is gedeeltelijk zichtbaar (boven de belendende bebouwing) en bezit een reeks van tien muurankers ter bevestiging van balklaag tussen de derde bouwlaag en de zolderverdieping. De achtergevel is in verband met de zijgevels gemetseld en heeft de vorm van een puntgevel. In de noordoostelijke hoek bevindt zich een vermoedelijk oorspronkelijke aanbouw over twee bouwlagen. Daarnaast is het pand over de resterende gevelbreedte uitgebreid met een niet onder de bescherming vallende uitbouw onder plat dak, maar daarboven zijn nog wel de strekken en andere overblijfselen van de oorspronkelijke muuropeningen op de begane grond bewaard gebleven. Alle muuropeningen zijn rechtgesloten, hebben nog de originele kozijnen met pen-gat verbndingen en ramen en staan onder rollagen. Naast de uitbouw bezit de tweede bouwlaag twee vensters met zesruits ramen (vierruits stolp en een vast tweeruits bovenraam – zie de voorgevel), de derde bouwlaag heeft drie vensters met vierruits stolpvensters. In de geveltop is een iets excentrisch staande muuropening met een oorspronkelijk hijskozijn (de plek van de hijsbalk is nog zichtbaar) en hijsdeur geplaatst. Op de vloerhoogtes is de gevel voorzien van muurankers met schieters, terwijl ook de kap (gordingen en nokbalk) aan de gevel is verankerd. Vanaf de derde, wat gedrukte bouwlaag voert een dwarsgeplaatste steektrap ongeveer halverwege het pand naar de zolderverdieping. De beschoten kap verkeert nog volledig in oorspronkelijke, middennegentiende-eeuwse staat.