De ontwerper van de winkelwoning Bij de Put 4, een van de kleinste volwaardige stadspandjes in de Leeuwarder binnenstad, is niet bekend. Het pandje dateert uit omstreeks 1895 en is in dat historische stadsgebied een van de aardigste voorbeelden van de destijds in zwang zijnde Hollandse Neorenaissance. Het pandje raakte op 12 december 1982 ernstig door brand beschadigd. De gevel bleef grotendeels gespaard: alleen de top van de trapgevel ging verloren. De voorgevel is daarna in oude staat hersteld en erachter verrees een grotendeels nieuwe woning. De bescherming van het pand is beperkt tot de voorgevel. De vrijwel symmetrische, in schone baksteen opgetrokken gevel wordt geleed door speklagen van gepleisterde baksteen. De recht gesloten gevelopeningen op de eerste en tweede bouwlaag hebben geglazuurde lekdorpels. De grijs geschilderde, gepleisterde plint is uitgemetseld. De gevel is op de begane grond voorzien van een winkelpui met links een etalagevenster met tweedelig raam op een geglazuurde onderdorpel. De hierop aansluitende winkeldeur rechts is voorzien van een bovenlicht. Etalagevenster en deur staan onder één, bijna gevelbrede, door sluit- en aanzetstenen verlevendigde hanenkam. Het verdiepingvenster bevat een kruisraam en staat onder een hanenkam met een segmentboog boven de beide raamdelen. De trappen van de geveltop zijn gedekt met licht uitkragende dekplaten van kunststeen en worden geaccentueerd door wit geschilderde hoekstenen. De bekroning wordt gevormd door een overhoekse toppenant, die rust op een kraagsteen met een mannenkop en wordt bekroond door een bol. In de geveltop staat een op een speklaag staand, hoefijzerboogvormig zoldervenster met zesdelig raam.