Typering, historie en ligging: Boerderijcomplex, gelegen op een oude bouwplaats genaamd “Klein Kormelink”, bestaande uit een krukhuisboerderij met langsdeel, een wagenschuur, schuur, een bakhuis, en een put waarvan alleen de boerderij en het bakhuis tot het monument behoren. Het complex, dat al voorkomt op kaarten uit de eerste helft van de 19de eeuw, bevindt zich aan de zuidzijde van de Kormelinkweg, die sinds 2018 is hernoemd als Kormelinkbulten. De voorgevel van de boerderij is vermoedelijk omstreeks 1900, mogelijk eerder vernieuwd. In 1906 is het achterhuis ver- of herbouwd, echter in een sterk traditionele hoofdvorm met zeer lage zijgevels. Plattegrond en opbouw: De boerderij bezit aan de rechterzijde een uitspringend dwarshuis en heeft een samengesteld dak gedekt met gesmoorde muldenpannen, Boven het wolfseind van het achterhuis is het dak voorzien van golfplaten. Op de nok bevindt zich een bakstenen schoorsteen. Het pand is opgetrokken in baksteen gemetseld in kruisverband en heeft een omlopende gepleisterde grijs geschilderde plint. Het bakhuis is aan de linkerzijde in lijn met het voorhuis geplaatst, met een smalle tussenruimte, en middels een tussenlidje meer naar achteren verbonden met de boerderij. Het is afgedekt met een zadeldak met windveren, gedekt met rode muldenpannen. Voorgevel: De voorgevel van de boerderij is asymmetrisch ingedeeld en is vijf traveeën breed, Alle gevelopeningen worden afgesloten door een strek. De linker travee heeft een klein venster dat voorzien is van een vierruits raam met aan de linkerzijde een opgeklampt luik. De tweede travee bevat de ingang die bestaat uit een eenvoudige opgeklampte deur met een tweeruits bovenlicht. De overige drie traveeën zijn ieder voorzien van een venster met een zesruits schuifraam met aan weerszijden luiken. In de gevel bevinden zich vijf smeedijzeren staafankers. Linker zijgevel: De lage linker zijgevel wordt ter plaatse van het voorhuis onderbroken door een laag tussenlid tussen het bakhuisje en het voorhuis en een ten behoeve van een venster opgewipt dak. De gevel van het achterhuis bevat o.a. een klein halfrond gietijzeren venster en drie segmentboog staldeuren. Achtergevel: De nagenoeg symmetrisch ingedeelde kopgevel van het achterhuis heeft een teruggelegen deeldeuropening die wordt afgesloten door een korfboog met gepleisterde aanzet- en sluitstenen. De deeldeuren liggen verdiept in de gevel. Op de sluitsteen is het jaartal 1906 aangebracht, in de geboortestenen C.H. Langlaar en Meye Euweme. Aan weerszijden van de deeldeuropening bevindt zich een halfrond beëindigd venster met gepleisterde aanzet- en sluitstenen dat voorzien is van een gietijzeren zevenruits stalraam. Onder dit venster bevindt zich een klein rond venster met een vierruits raampje. Zowel links als rechts bevindt zich een korfboogvormig afgesloten staldeurtje, eveneens met aanzet- en sluitstenen. Rechter zijgevel: De gevel van het voorhuis heeft twee door een strek gesloten vensters die beide van gewijzigde ramen voorzien zijn met aan weerszijden luiken. Beide ramen bestaan uit een vierruits stolpraam met een tweeruits bovenlicht. In de oksel tussen voor- en achterhuis bevindt zich een fraai tegelvloertje naast segmentboogvormige bouwdelen. De gevel van het achterhuis heeft links een half melkmeisje en verder vier gietijzeren stalraampjes en drie staldeuren, allen segmentboogvormig beëindigd. Bakhuisje: Het bakhuisje is enigszins gewijzigd, maar bezit op dit moment aan de voorzijde een met strek afgesloten venster en deuropening, met vernieuwde invullingen en luiken. In de top een gietijzeren rondvenster. In de linker zijgevel een venster als voor. De achtergevel, met schoorsteen in de nok, is blind. Detail: In de niet onder de monumentenbescherming vallende wagenschuur is een gebintstijl aanwezig die niet door schoren met de gebintplaat is verbonden maar die door een gegroeide vork de verstijvende werking van de schoren vervuld.