Rond 1900 werd het gebied van de Voorburg, het noordelijke einde van de Wilhelminadreef en in iets latere instantie het zuidelijke einde en de Waldeck Pyrmontdreef ontwikkeld tot een villawijkje voor de welgestelden. Het onderhavige pand is een relatief laat onderdeel van deze ontwikkeling. Het werd in circa 1930 gebouwd als een klein landhuis in schilderachtige cottagestijl, gekenmerkt door de rustieke lage bakstenen gevels en de gecompliceerde, met riet gedekte kap. Het pand verkeert qua hoofdvorm in originele staat, en ook de detaillering heeft nog veel oorspronkelijke elementen. Het pand wordt omgeven door een ruime siertuin dat aan de straatzijde is afgesloten door een sloot. Het erf is bereikbaar via een bruggetje met poort met bakstenen posten (met steens rollagen en kunststenen dekplaten) en een geornamenteerd dubbel ijzeren draaihek.