Op 4 januari 1893 werden namens het “Bestuur van de Vereeniging tot verpleging van zieken door Diaconessen gevestigd te Leeuwarden, onder den naam van het Diaconessenhuis”, twaalf percelen aan de Noordersingel geveild. Deze percelen lagen ten noorden van het Diaconessenhuis. Tussen perceel zes en zeven was ruimte gereserveerd voor de aanleg van een weg, de latere Natalstraat, zodat er zes percelen ten zuiden en vijf ten noorden van die straat lagen. In de koopakten waren nadere bepalingen omtrent de bouw opgenomen. “De hoogte der te stichten gebouwen moet minstens acht meter uit den begane grond bedragen en de tekeningen der gevels moeten aan de goedkeuring van het gemeentebestuur van Leeuwarden worden voorgedragen”. Op die twaalf percelen verrezen in elf herenhuizen in twee rijtjes. Die rijtjes kennen een sterke ruimtelijke samenhang en stilistische verwantschap, waardoor er sprake is van grote ensemblewaarde. Bij wijze van uitzondering is dankzij een aanbestedingsadvertenties in de Leeuwarder Courant van 3, 7 en 10 februari 1893 bekend wie de bouwmeester van dit huis is geweest. Dit herenhuis verrees in 1893-’94 op perceel 5, dat in 1893 door timmerman Feike Broersma was aangekocht. Het betreft een goed voorbeeld van een woonhuis voor de gegoede stand, voorzien van de bij de bouwtijd behorende karakteristieke kenmerken. Het huis is gebouwd voor schoolhoofd Onno Harmen Sijtstra, die de bekende Leeuwarder architect Willem Cornelis de Groot (1853-1939) inschakelde voor het ontwerp. Nummer 72 is gebouwd in een voor de bouwtijd en het oeuvre van W.C. de Groot karakteristieke, aan de Hollandse Neorenaissance verwante bouwstijl. Exterieur: Noordersingel 72 is een herenhuis met een representatieve, op de singelgracht en de Prinsentuin georiënteerde lijstgevel. De zichtgevel aan de belendende steeg is sober en onversierd opgetrokken in gele baksteen. De drie traveeën brede voorgevel wordt verlevendigd door speklagen en accenten van gepleisterde baksteen rondom de gevelopeningen. Ook de smeedijzeren muurankers zijn decoratief vormgegeven. Het vanuit een rechthoekige plattegrond, in voornamelijk schone baksteen opgetrokken pand staat met twee bouwlagen onder een schilddak, dat is gedekt met zwart geglazuurde Friese golfpannen. De voorgevel heeft een hardstenen plint en bevat recht gesloten, onder liggende ellipsbogen en hanenkammen staande T-vensters en een deur, waarvan de bovenramen zijn ingevuld met gekleurd glas-in-lood. De deur staat boven een hardstenen stoepje, de vensters boven lekdorpels van kunststeen. De boogtrommels boven de vensters op de begane grond en boven het centrale verdiepingsvenster hebben een decoratieve invulling van vlechtwerk en metselmozaïek, dat we veel tegenkomen in het werk van W.C. de Groot uit deze periode. De twee buitenste verdiepingsvensters staan onder hanenkammen. De horizontale geveldelen worden beëindigd door een gootlijst die wordt gedragen door gecanneleerde gootconsoles. De middentravee wordt beëindigd door een uitgemetselde rondboog. Boven deze boog staat een (niet originele) houten dakkapel met een vlak boogfronton en een drietal pinakels die mogelijk van de oorspronkelijke kapel afkomstig zijn. Een bijzonder onderdeel van het schilddak is de nokversiering in de vorm van een smeedijzeren vorstkam. De linker zijgevel bevat slechts één venster en is evenals de achtergevel opgetrokken in gele baksteen. De achtergevel wordt, evenals de uitgebouwde, onder een plat dak staande keuken, verlevendigd door speklagen van rode steen. De strekken boven de gevelopeningen in de achtergevel zijn eveneens van rode steen. Boven de gemetselde gevelpartij is de gevel voorzien van een moderne opbouw uit de jaren-1980. Het voortuintje heeft een originele erfscheiding uit de bouwtijd in de vorm van een ijzeren hek met gietijzeren balusters. Interieur: Het interieur verkeert voor een belangrijk deel in originele staat. In de gang achter het tochtportaal bevindt zich de trap naar de verdieping. De gebogen trap is voorzien van een zware, gesneden trappaal en een trapleuning met gietijzeren spijlen. In de gang bevinden zich tevens paneeldeuren naar de woonkamer. Deze woonkamer was oorspronkelijk samengesteld uit een voor- en een achterkamer, die door middel van een alkoof van elkaar waren gescheiden. De achterkamer is nog voorzien van een fraai stucplafond en een schouw met onder meer een eierlijst in de geprofileerde kroonlijst. De schoorsteenmantel is van zwart marmer en heeft een betegelde haardwand. De openslaande ramen zijn nog voorzien van het originele sluitwerk. De ruimtes op de verdieping hebben paneeldeuren. De slaapkamer aan straatzijde bevat een schouw met een schoorsteenmantel van gepolijste donkere steen en inbouwkastjes met paneeldeuren.