Op de hoek van de Doelestraat en de Groeneweg gesitueerd bouwlichaam, in 1958-’59 gerealiseerd door aannemer Westerbaan als uitbreiding van de Fryske Akademy naar een ontwerp van architect J.E. Wiersma. Het bouwlichaam is ‘aangehaakt’ aan en deels verweven met de Akademy-vestiging die in 1938 in gebruik is genomen, het gerestaureerde woonhuis Doelestraat 8 (rijksmonument 24127). Dat woonhuis liet hofarchitect Anthony Coulon omstreeks 1713 voor zichzelf en zijn echtgenote Aleyda van Wylick bouwen. De nieuwbouw werd op 25 augustus 1959 officieel in gebruik genomen. Het hoekvolume heeft twee gelijkwaardige voorgevels, maar geen eigen entree, wat het karakter van een uitbreiding versterkt. Het is gebouwd in een classicistisch-traditionalistische trant met een idioom, gangbaar voor de laatste jaren vóór en de eerste periode na de Tweede Wereldoorlog. Het kunstwerk op de afgesnoten hoek, een in brons gegoten beeld van een zwaan, is vervaardigd door de Leeuwarder kunstenaar Chris Fokma en maakte deel uit van de nieuwbouw. Dat geldt ook voor de wapenschilden eromheen van twintig Friese gemeenten, de Provincie Friesland, twee Oostfriese gemeenten en de Ottema-Kingma Stichting, die alle een financiële bijdrage hebben geleverd aan de bouw van het pand. Het Coulonhûs en het bouwlichaam uit de late jaren-1950 zijn nog steeds in gebruik bij de Fryske Akademy. De bescherming geldt het exterieur. De uitbreiding van het Coulonhûs is opgetrokken op de grondslag van een onregelmatige vierhoek en staat met een souterrain en twee daarboven gelegen bouwlagen onder een afgeknotte, met gesmoorde pannen gedekte kap. Aan de oostelijke zijde wordt het pand beëindigd door een zijgevel, die uitloopt in een brede tuit welke hoog boven de kap uitsteekt. Het muurwerk is gemetseld in schone, roodbruine baksteen met platvol voegwerk. Alle gevelopeningen (alleen vensters) zijn recht gesloten en staan tussen rollagen en kunststenen lekdorpels. Het pand is vier traveeën breed aan de Boterhoek en twee traveeën breed aan de Doelestraat. De souterrainvensters staan achter tralies. De vensters op de bel-etage zijn voorzien van een vast tweeruits bovenraam met een (dichtgeverfd) zesruits stolpraam en op de verdieping daarboven bevatten ze zesruits ramen (vast tweeruits bovenraam en vierruits stolpramen). De gevels worden beëindigd door een bijzonder kunststenen entablement met pompeblêden en blokmotief tussen uitkragende blokken als een herinterpretatie van de Dorische orde en door een geprofileerde gootlijst. In beide dakschilden staan twee houten dakkapellen onder plat dak met geprofileerde (kwarthol) daklijst en gecanneleerde pilasters. Geheel rechts is een smal deel van de gevel aan de Doelestraat teruggemetseld, waardoor de vierkante regenpijp met vergaarbak is ingebed in de gevel. Op de overgang van het Coulonhûs en de uitbreiding vertoont de gevelwand een knik, een stedenbouwkundige eigenaardigheid die ook al te vinden is op de kadastrale kaart van Leeuwarden uit de 1832. Het accent van de uitbreiding van het Coulonhuis ligt op de hoek. Deze is afgesnoten tussen het bronzen kunstwerk en een verklimming als overgang van de baksteen naar een kunststenen kraagsteen. De hoek is verlevendigd met in reliëf uitgevoerde wapenschilden van voornamelijk Friese en enkele Oost-Friese gemeenten boven de bronzen zwaan. Het zichtbare deel van de dwars op de Groeneweg staande kopgevel van het type tuitgevel is zowel op het schuine, als op het liggende deel van de brede tuit met afgeschuinde hoeken voorzien van een deklijst en wordt geaccentueerd door kunststenen kraagstenen. De schuine rand van de dwars op de Doelstraat staande brandmuur met het Coulonhuis is afgedekt met zink. Aan de bovenkant is deze muur verbonden met een schoorsteen met kunststenen hoekstenen en een dito deklijst. De op een binnenterrein gerichte achtergevel van de uitbreiding of aanbouw bestaat eveneens uit twee bouwlagen boven het souterrain. Deze gevel bevat per bouwlaag één venster tussen rollagen. De gevel wordt beëindigd door een houten entablement met een geprofileerde kroonlijst, die in het verlengde ligt van het vergelijkbare entablement van het Coulonhûs. Uit het dakschild hierboven steekt een brede dakkapel onder plat dak en met gecanneleerde pilasters. De bovenhoek van de gevel wordt geaccentueerd door kraagstenen. Het verbouwde inwendige van deze naoorlogse toevoeging aan het Coulonhûs is voor de bescherming van geen of ondergeschikt belang. Constructief bestaat het pand achter de gevels uit een eenvoudige structuur van betonnen dragers en liggers met betonnen vloeren.