Kantoorgebouw, in 1968-’70 gesticht als Landbouwcentrum door het Ministerie van Landbouw, Nijverheid en Visserij, en gebouwd in opdracht van de Rijksgebouwendienst, Directie Groningen. Het gebouw is ontworpen door Architectenbureau Zanstra, Gmelig Meyling en de Clercq Zubli N.V. (Amsterdam, ’s Gravenhage, Arnhem), dat ook verantwoordelijk is geweest voor het complex rijksgebouwen aan de Tesselschadestraat 2 en 4 en Catsplein 3. De uitbouw aan de straatzijde van het gebouw was bestemd als aula/filmzaal en is voorzien van een decoratieve beschildering van onbekende hand. In de oorspronkelijke beschildering van de conceptueel kunstenaar Hans Koetsier (1930-1991) was een gestileerde rustende boerenfiguur afgebeeld. Van deze kunstenaar is nog wel oorspronkelijk werk in het inwendige van het gebouw te vinden. Het in een voor de bouwtijd karakteristieke, functionalistische trant gebouwde kantoorpand is anno 2009 in gebruik als regiokantoor van het Landbouw Economisch Instituut en de Dienst Landelijk Gebied. De bescherming geldt het exterieur en het interieur. Exterieur: Het aan de zuidzijde van de Tesselschadestraat gesitueerde Landbouwcentrum staat met een souterrain, een bel-etage en vier verdiepingen onder een plat dak met een eveneens onder plat dak staande opbouw voor de technische installaties. Het vanuit een rechthoekige plattegrond, voornamelijk in beton, staal en glas opgetrokken hoofdvolume is aan de voorzijde voorzien van een lage, in wit geschilderd beton opgetrokken uitbouw (aula) met een lessenaardak en op een ongelijkzijdig, plectrumvormig grondplan. De gevels bestaan in feite uit betonnen rasters van vierkanten waarachter de transparante buitenwanden zijn geplaatst. Door dit aan alle zijden toegepaste, ononderbroken rasterpatroon is er boven de bel-etage, die hoger is dan de overige bouwlagen, geen hiërarchie in de gevels. Het souterrain is ingevuld met brede raampartijen, die van elkaar zijn gescheiden door zware, betonnen penanten, die als rechthoekige kolommen ook de bel-etage geleden. De buitenwanden staan op de bel-etage nog verder terug. Ze hebben dezelfde raamverdeling als op de verdiepingen, maar zijn iets hoger. De scheiding tussen de bel-etage en de verdiepingen wordt geaccentueerd door een zware plint. De gevel wordt boven de verder identiek ingedeelde gevels beëindigd door een vanuit de gevel opgebouwde en ook in hetzelfde vlak staande balustrade. De voorgevel onderscheidt zich op de bel-etage van de andere gevels door de uitbouw en de trap. Deze open betonnen trap voert naar de entree met een in een glazen pui geplaatste dubbele deur. Rechts van de entree bevindt zich de uitbouw, waarin oorspronkelijk de aula was opgenomen. Deze is voorzien van blinde gevels en afgeronde hoeken. Alleen in de rechter gevel is een nooduitgang geplaatst. De gevelschildering is later aangebracht ter vervanging van de oorspronkelijke voorstelling. Interieur: Achter de toegangsdeuren bevindt zich een hal met ronde betonnen kolommen en een tegelvloer. De eveneens betonnen wanden hebben een met tegels beklede plint. Zowel op de begane grond als op andere niveaus in het gebouw zijn monumentale, uit grote kleurvlakken samengestelde schilderingen op de wanden aangebracht, onder meer in de kantine. Globaal is de indeling van de verdiepingen zo dat zich centraal in elke bouwlaag een langgerekt “eiland” met werkruimtes, toiletgroepen, liften en aan beide uiteinden een trappenhuis bevindt. Daaromheen lopen ononderbroken rechte gangen, waaraan lateraal de kantoorruimtes zijn gesitueerd. In de trappenhuizen bevinden zich granito steektrappen met stalen leuningen. Het souterrain bevat ruimten zoals een fietskelder, opslagruimten, een betegelde doka, eveneens betegelde controlelaboratoria, een archiefruimte met een kluis en een tweede ruimte die eveneens van een kluis is voorzien.