Het schoolgebouw is in opdracht van de gemeente Leeuwarden gesticht als onderkomen voor de drieklassige, 3e Stads-Tusschenschool. De op het terrein van een voormalige scheepstimmerwerf staande school is in 1865 ontworpen door stadsarchitect Thomas Romein. Het ontwerp voor de voorgevel van de school is identiek aan het voorgevelontwerp dat Romein in 1854 maakte voor een armenschool (School 10) op de hoek van de Gedempte Keizersgracht met het Nieuwstraatje. Het schoolgebouw bevatte in 1866-’67 een lokaal voor de Stadsbewaarschool no. 2 en twee lokalen voor de lagere school. De lokalen voor de lagere school hadden elk plaats voor 48 leerlingen. In 1867 kreeg het schoolgebouw aan de speelplaats een aparte ingang voor de bewaarschool. Een plattegrond van de school uit 1876 toont naast de lokalen een gang aan de westzijde van het gebouw. Deze gang gaf toegang tot de klaslokalen en leidde tevens naar een opslagplaats voor brandstoffen. Het schoolgebouw functioneerde tot 1882 als gecombineerde school. Daarna werd het gebouw in zijn geheel ingericht tot Gemeentelijke Bewaarschool nr. 2 en verhuisde de lagere school naar een nieuw gebouw op een er achterliggend perceel aan de Menno van Coehoornstraat. De voormalige onderwijzerswoning van deze school maakt nog steeds deel uit van het straatbeeld. Het schoolgebouw aan het Zuidvliet bleef tot 1986 in gebruik als bewaar-/kleuterschool en kreeg daarna andere bestemmingen. De voormalige Stads-Tusschenschool is gebouwd in een voor de bouwtijd karakteristieke rondbogenstijl met aan het Classicisme ontleende elementen. Exterieur: Het vanuit een rechthoekige plattegrond opgetrokken voormalige schoolgebouw staat onder een met pannen gedekt afgeknot schilddak. De gevels zijn boven een gepleisterde plint opgetrokken in schone baksteen, verlevendigd met details van gepleisterde baksteen aan de meer representatieve gevels aan het Zuidvliet en de Menno van Coehoornstraat. De gevels worden geleed door lisenen, een dunne lijst en een zwaardere cordonlijst ter hoogte van de boogaanzetten. De gevels bevatten voornamelijk rondboogvormige gevelopeningen: de meeste vensters hierin zijn ingevuld met de oorspronkelijke gietijzeren ramen met roedenverdeling. De gevels worden beëindigd door een kroonlijst van gepleisterde baksteen en een op gesneden klossen rustende geprofileerde gootlijst. Het gebouw heeft een symmetrische voorgevel met hoeklisenen en in het midden een paneeldeur onder een driehoekig fronton met geprofileerde lijsten en een bekroning in de vorm van een akroterie. Deur en deurkozijn zijn de vervangers van de decennia lang dichtgemetselde deuropening en haar omlijsting. Aan weerszijden van de deur zijn twee vensters met houten kozijnen in de gevel opgenomen. Boven de cordonlijst bevindt zich een reeks van vijf rondbogen, waarvan vier zijn voorzien van gepleisterde boogtrommels. De middelste boog bevindt zich boven de deur en bestaat in feite uit twee bogen, waartussen “BEWAARSCHOOL” staat vermeld. In de eveneens symmetrisch ingedeelde gevel aan de Menno van Coehoornstraat staan in totaal 7 rondboogvensters. De gevel is verdeeld in drie delen die van elkaar worden geschieden door lisenen. De centrale gevelpartij telt drie vensters, de twee buitenste elk twee. De vensterbogen zijn gekoppeld en staan op de cordonlijst. Ook de achtergevel is symmetrisch, maar soberder dan voornoemde gevels door het ontbreken van met de baksteen contrasterend pleisterwerk voor de bogen en de cordonlijst. De achtergevel bevat drie vensters met gietijzeren ramen en twee deuren. De twee dubbele deuren staan onder boogtrommels, die mogelijk de vervangers zijn van bovenlichten. Tegen de linker zijgevel staat een lage, platte uitbouw, waarin de gang met de entrees naar de klaslokalen was opgenomen. De voorzijde van deze uitbouw bevat een getoogde dubbele deur. In de zijgvel is een gietijzeren roosvenster opgenomen. De gevel van het hoofdvolume boven de uitbouw is rechts voorzien van twee rondboogvensters met gietijzeren ramen en links hiervan van een groot, recht gesloten venster met roedenverdeling. In het dakschild hierboven staat een houten dakkapel. Het gebouw is inwendig ingrijpend gewijzigd, waardoor er geen bijzondere oorspronkelijke onderdelen bewaard zijn gebleven. De bescherming betreft daarom louter het exterieur.