Betonnen verkeersbrug over de Tsjaerdervaart in het landelijke gebied ten zuiden van Wirdum, precies op de grens met de gemeente Boarnsterhim. Al in 1928 bestond het plan tot vervanging van de bestaande, houten ophaalbrug op deze locatie. Het duurde daarna nog enige jaren voordat de nieuwe brug er lag. Toen besloten werd om de ophaalbrug te vervangen, viel de keuze aanvankelijk op een nieuwe, ijzeren ophaalbrug. Deze werd in 1928 ontworpen door W.J. Smits, directeur Gemeentewerken van de gemeente Leeuwarderadeel, waar dit gebied toentertijd nog deel van uitmaakte. Uiteindelijk werd besloten om een duurdere, maar minder onderhoudsgevoelige, vaste betonnen brug te bouwen. Ook die werd, in 1929, ontworpen door Smits. De bouw van de brug werd enkele jaren later uitgevoerd door de N.V. Dokkumer Betonbouw. De brug is uitgevoerd in een voor de bouwtijd karakteristieke, zakelijke stijl De vaste brug van gewapend beton rust op twee, in het water staande, betonnen dragers (brugpijlers) en eveneens van beton vervaardigde, grotendeels in de wal verzonken bruggenhoofden. De als muren opgetrokken dragers staan onder iets meer dan de volledige breedte van de brug, waar ze tevens de doorvaartbreedte markeren. Deze dragers zijn aan de kopse kanten voorzien van uitkragende blokken ter hoogte van de overgang met het brugdek. De driedelige, volwandige borstweringen verspringen in de hoogte, waardoor de brug hier een licht decoratief karakter krijgt. Ook in de breedte verspringen de borstweringen en aan de uiteinden worden ze beëindigd door blokken. De buitenste delen wijken naar de weg toe iets uit elkaar en lopen ook iets af, evenals het wegdek. De wit geschilderde borstweringen zijn bovendien voorzien van (vernieuwde) leuningen in de vorm van stalen buizen. Het brugdek was, evenals de aanbruggen aan weerszijden, oorspronkelijk met klinkers bestraat. Tegenwoordig is het wegdek geasfalteerd.