Vermoedelijk omstreeks 1860 als herenhuis gebouwd pand, dat inmiddels al geruime tijd de functie van winkel met bovenwoning heeft. Het huis bezat tot 1937 de oorspronkelijke onderpui met indeling zoals op de verdieping. In 1937 werd de onderpui verbouwd in opdracht van H. Rottinghuis uit Haren (Gr.). Uit hetzelfde jaar dateert voor dit adres ook een verbouwingsaanvraag van de N.V. het Landbouwhuis uit Sneek. In 1952 werd de onderpui met de achterliggende ruimte door architectenbureau G.A. Heldoorn verbouwd tot showroom voor Garagebedrijf van A. van der Wal uit Marssum. De onderpui is sindsdien nog herhaaldelijk gewijzigd. In 1989 vond een restauratie en een ingrijpende inwendige verbouwing van het pand plaats na een brand. Op de woonverdiepingen van het in eclectische trant gebouwde pand zijn daardoor vrijwel geen oorspronkelijke onderdelen bewaard gebleven. De bescherming geldt in hoofdzaak het exterieur, met als opvallendste elementen de zeldzame gietijzeren consoles onder de gootlijst. Exterieur: Het pand is opgetrokken is schone en gepleisterde, bruine en gele baksteen en staat met twee bouwlagen onder een met nieuwe pannen (XXd) gedekt, afgeknot schilddak. De onderpui bezit geen oorspronkelijke onderdelen meer. Van het vooraanzicht zijn de tweede bouwlaag en de kap wel bewaard gebleven. De vier vensterassen brede, symmetrisch ingedeelde gevel bevat in het midden van de verdieping twee stel naar een balkon voerende openslaande deuren met bovenlicht en een venster met T-raam in de traveeën aan weerszijden. De bovenhoeken van alle vier gevelopeningen zijn afgerond. De bovenlichten worden geaccentueerd door een wit geschilderde profiellijst met knoppen aan de aanzetten. De omlijstingen contrasteren sterk met de donkere baksteen en omvatten tevens de waarschijnlijk vernieuwde zonweringen voor de bovenramen. De verdieping heeft een hardstenen borstwering boven een eenvoudig, over de gehele gevelbreedte doorgetrokken balkon dat rust op vijf onversierde, natuur- of kunststenen consoles en voorzien is van een ijzeren spijlenbalustrade. De gevel wordt beëindigd door een houten hoofdgestel met tandlijst en een fries met geprofileerde kaders tussen in totaal 14, paarsgewijs geplaatste, opengewerkte en decoratief vormgegeven gietijzeren consoles. Deze ondersteunen een uitkragende, geprofileerde kroonlijst. Op de uiteinden van de kroon-/gootlijst gaan de consoles ‘de hoek om’. In het voorste dakschild staat een moderne dakkapel. Het zichtbare bovenste deel van de linker zijgevel is blind, gepleisterd en voorzien van muurankers met schieters ter hoogte van de vloeren. De dakrand wordt doorsneden door een nieuwe dakkapel. De blinde rechter zijgevel is opgetrokken in gele baksteen en is eveneens voorzien van muurankers met schieters ter hoogte van de vloeren. Aan de achterzijde is het pand voorzien van een over beide bouwlagen doorlopende uitbouw, van waaruit een deel van de achtergevel is te zien. Omdat op de begane grond het pand naar achteren toe is uitgebreid met een platte aanbouw, is van de achtergevel alleen de verdieping in het zicht gebleven. Dit deel van de achtergevel is gepleisterd, voorzien van schijnvoegen en bevat twee vensters met afgeronde bovenhoeken en openslaande T-ramen. De gevel wordt beëindigd door een eenvoudige, geprofileerde gootlijst. Interieur: In het inwendige van het pand zijn na de brand en de hierop volgende verbouwing vrijwel geen oorspronkelijke onderdelen bewaard gebleven. Alleen een schouw met marmeren schoorsteenmantel, de vensterbanken en de luiken van de blindenkasten aan weerszijden van de ramen in de achterkamer van de kamer en suite zijn bewaard gebleven.