Emmakade 173
Inleiding
HERENHUIS, in 1899 gebouwd in neo-renaissancestijl als directeurswoning bij inmiddels verdwenen fabriek bijna aan het slot van de oostelijke stadsuitbreiding aan het Nieuwe Kanaal.
Omschrijving
Alles over monumenten onder één dak.
Een monument kopen, onderhouden of verduurzamen? Hier vindt u alle informatie, inspiratie en praktische tips.
Dit rijtje van drie, in 1913 gebouwde burgerwoningen was oorspronkelijk bestemd voor gezinnen met tuberculose patiënten. De door de Leeuwarder architect W.C. de Groot ontworpen woningen zijn gebouwd in opdracht van de vereniging Eigen Brood Bovenal. In 1902 had De Groot voor het bestuur van die vereniging al een uitbreiding van hun woningcomplex in de buurt Oldegalileën gerealiseerd. Omstreeks 1910 klopte het bestuur opnieuw bij De Groot aan. De vereniging wilde bij wijze van uitzondering buiten Oldegalileën bouwen. In het noordelijke deel van de stadsuitleg langs het Nieuwe Kanaal verwierf ze aan de Rembrandtstraat een perceel, waar dit rijtje van drie huurwoningen (Bouwblok VII) verrees voor gezinnen met een aan tbc lijdende patiënt, die elders lastig aan een woning konden komen. Het beheer van de woningen kwam in handen van de Vereeniging tot bestrijding der Tuberculose. Ondanks de eenvoud en geringe omvang van het project heeft de architect er met uiteenlopende architectonische middelen zijn stempel op weten te drukken. Vooral door de decoratieve, in de stijl van de Neo-Hollandse Renaissance gebouwde trapgevels (eigenlijk Vlaamse gevels, die oorspronkelijk met luiken waren behangen) en eindgevels onderscheidt het woningrijtje zich van het gros van de werkmanswoningen dat destijds in Leeuwarden werd gebouwd. Toen de woningen niet meer nodig waren voor het oorspronkelijke doel, zijn ze door de vereniging afgestoten (begin jaren-1950) en in particuliere handen overgegaan. De bescherming betreft in hoofdzaak het casco, met uitzondering van de aanbouwen aan de achterzijde die buiten de bescherming vallen, en enige onderdelen van het inwendige. Exterieur: Het rijtje van drie woningen is vanuit een vrijwel rechthoekige plattegrond opgetrokken in schone baksteen met accenten van rode verblendsteen (voorgevel) en kalkzandsteen (achtergevel). De woningen zijn elk drie traveeën breed, met de ingang telkens aan de rechterzijdee. Boven elk middelste travee wordt de gootlijst onderbroken door een trapgevel met uitkragende, geprofileerde dekplaten van okergeel geschilderde kunststeen en op kraagstukken staande toppinakels die worden bekroond door een kunststenen bal en siersmeedwerk (alleen nog bij nr. 5). Doordat de ingangstravee smaller is dan de beide venstertraveeën en niet in het midden staat, is de gevelindeling van het rijtje niet helemaal symmetrisch. Ook de zichtbare delen van de kopgevels hebben architectonische zorg gekregen in de vorm van een trapgevel. De woningen hebben twee bouwlagen onder een plat dak en aan de straatzijde een over de volle breedte doorgetrokken voor(dak)schild, gedekt met blauw geglazuurde, gegolfde Friese pannen. De recht gesloten vensters en de deuren met bovenlicht in de voorgevel staan op de begane grond onder liggende ellipsbogen (begane grond) en boogvelden met een decoratieve invulling (baksteenmozaïek) van rode en grauwe steen. De zoldervensters staan onder een hanekam. Alle vensters in deze gevel zijn voorzien van bakstenen lekdorpels. De gevel is verder voorzien van een trasraam, een dunne uitgemetselde lijst onder de op klossen liggende gootlijsten en gietijzeren koppen aan de hemelwaterafvoer. De vensters in de achtergevel staan onder segmentboogvormige ontlastingsbogen (begane grond) en rollagen (verdieping). De enige wezenlijke verandering aan het uiterlijk van de woningen aan de straatzijde betreft de vernieuwing van de ramen en de deuren. Het verlies van de roedenverdelingen in de ramen doet het meeste afbreuk aan de oorspronkelijke charme van het woningrijtje. Het voortuintje van één woning is nog voorzien van het oorspronkelijke ijzeren hek. Aan de weinig representatieve achterzijde hebben de woningen een onder plat dak staande uitbouw, die in alle drie gevallen is gemoderniseerd en uitgebreid. Interieur: Het inwendige van de woningen bevat weinig bijzondere onderdelen. Wel is van enkele deuren het oorspronkelijke kozijn bewaard gebleven. De trap naar de verdieping is een scheluwe trap met bolbekroning op de trappaal. De oorspronkelijke indeling van de woningen met de huisnummers 1 en 3 was identiek, die van nummer 5 is iets afwijkend.
| Functie | Hoofdcategorie | Subcategorie | Functietype | Is hoofdfunctie |
|---|---|---|---|---|
| Woonhuis | – | – | Oorspronkelijke functie | – |
| Woonfunctie | Woningen en woningbouwcomplexen | – | Huidige functie | – |
| Straat | Getal | Achtervoegsel | Postcode | Plaats | Locatie | Situatie | Is hoofdadres |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rembrandtstraat | 3 | – | 8921EG | – | – | – | – |
Inleiding
HERENHUIS, in 1899 gebouwd in neo-renaissancestijl als directeurswoning bij inmiddels verdwenen fabriek bijna aan het slot van de oostelijke stadsuitbreiding aan het Nieuwe Kanaal.
Omschrijving
Eenvoudig midden 19e eeuws woonhuis onder zadeldak tussen topgevels. Omlijste deur.
Inleiding