Op de stadsplattegrond van Sems uit 1603 is ter plaatse van het huidige pand Poststraat 39 een drie raamvakken breed huis weergegeven, bestaande uit twee bouwlagen en een zolder onder een zadeldak tussen topgevels (een trapgevel aan de voorzijde en een tuitgevel aan de achterzijde). Blijkens de bouwsporen in de voorgevel en de nog aanwezige kapspanten is het vermoedelijk laat-zestiende-eeuwse pand in essentie nog aanwezig. In latere eeuwen, vooral in de negentiende eeuw, is het pand ingrijpend gewijzigd. Daarbij zijn onder andere de toppen van de gevels vervangen door dakschilden, de kruiskozijnen verwijderd en op willekeurige plaatsen nieuwe en grotere vensters aangebracht, en is de indeling van het interieur gewijzigd waarbij de oorspronkelijke spiltrap is vervangen. Het pand is in 1984-’85, tegelijk met de noordelijk belendende panden Poststraat 41 en 43 (rijksmonumenten), gerehabiliteerd en gerestaureerd onder leiding van architect H. Heijdeman van de gemeentelijke Dienst Stadsontwikkeling in opdracht van de Stichting Studentenhuisvesting Groningen. De bescherming geldt het casco (exterieur en constructie), waarbij de achtergevel geen monumentale waarde bezit. Exterieur: Woonhuis uit de late zestiende eeuw, bestaande uit twee bouwlagen en een zolder onder een afgeknot schilddak. Het voorste deel is gedekt met oude rode Hollandse golfpannen, het achterste deel met nieuwe rode Hollandse golfpannen. De voorgevel is opgetrokken in rode baksteen in kruisverband en wordt beëindigd door een vlakke kroonlijst en een geprofileerde gootlijst (XIX-B). De begane grond heeft aan de westelijke kant een entree naar de bovenwoning en daaraan gekoppeld een entree naar de begane grond (XXd). De beide deuren (XXd) zijn gevat in een vlakke omlijsting. Aan de oostelijke kant heeft de begane grond een breed omlijst venster (XIX-B) met een zesruits raam (XXd). De verdieping heeft drie vensters (XIX-B) met zesruits schuiframen (XXd) binnen kozijnen met een kraalprofiel. De zolder heeft een kapel met een tweeruits stolpraam (XXd). In de gevel zijn nog goed herkenbaar bouwsporen van de oorspronkelijke toestand aanwezig. Boven de entrees restanten van twee gekoppelde ontlastingsbogen, boven het brede venster een bijna complete ontlastingsboog met zandstenen sluitstenen, boven de vensters van de verdieping restanten van twee ontlastingsbogen met zandstenen sluitstenen, naast de twee buitenste vensters in de muurdam een afgehakt zandstenen gordonband en in het metselwerk van de buitenste muurdammen klezoren. De bogen hebben oorspronkelijk kruiskozijnen ontlast. De achtergevel is in 1984-’85 in historiserende vormgeving nieuw opgetrokken in rode baksteen in halfsteens verband met een platvolle voeg. De gevel wordt beëindigd door een goot op klosjes. De begane grond heeft aan de westelijke kant een entree naar de benedenwoning en ernaast twee vensters met zesruits schuiframen. De verdieping heeft twee vensters met twaalfruits schuiframen. De kozijnen hebben geen profiel en rusten op uitstekende onderdorpels. Onder deze dorpels zijn een vlijlaag en een drieklezoor rollaag aangebracht. De vensters worden door een drieklezoor rollaag ontlast. De zolder heeft een dakraam. Interieur: Van het laat-zestiende-eeuwse interieur zijn uitsluitend de balken en de kapspanten bewaard gebleven. De verdieping heeft een enkelvoudige balklaag. De balken van het voorste deel van het huis hebben aan de oostzijde een console. De zolder heeft eiken spanten met kromme stijlen, korbelen en blokkelen. Tussen de spanten zijn balken aan de gordingen opgehangen. In het korbeel van het tweede spant is het getal twee gehakt. De vliering is vervangen door een plat dak.