Dubbele dienstwoning, oorspronkelijk behorend bij het complex van het aanjaagstation (pompstation) van de Leeuwarder Waterleiding Maatschappij, in 1905 gebouwd voor het personeel dat het station bemande. De dubbele woning is gebouwd naar een ontwerp van de bekende Leeuwarder architect H.H. (Hendrik) Kramer, evenals het oorspronkelijke pompstation, dat in 1928 werd vervangen door het huidige gebouw. Het definitieve ontwerp had Kramer begin december 1904 gereed. De rechter woning was bestemd voor de machinist, terwijl in de iets kleinere linker de stoker woonde. Het pand is gebouwd in de Vernieuwingsstijl (Overgangsstijl), karakteristiek voor de bouwtijd. De bescherming geldt het exterieur. Het dubbele woonhuis staat met een bouwlaag en een grote zolderverdieping onder een met geglazuurde kruispannen gedekt, uitkragend zadeldak met wolfseinden. De beide zijschilden dragen een schoorsteen, waarvan de hoge rechter nog de oorspronkelijke is. Op de nok van het dakschild boven de achtergevel staat een derde schoorsteen. De gevels zijn opgetrokken in schone (begane grond) en gepleisterde (tweede bouwlaag) baksteen en bevatten recht gesloten gevelopeningen onder strekken en rollagen. Alle vensters zijn voorzien van gemetselde lekdorpels en bovenramen met roedenverdeling. De symmetrische voorgevel is in het midden voorzien van een ingangspartij, samengesteld uit twee kleine portieken die door een scheimuur van elkaar worden gescheiden en aan de bovenzijde worden afgesloten door een licht met roedenverdeling. De deuren bestaan uit een afzonderlijk van elkaar beweegbare boven- en onderdeur. Aan weerszijden van de entree is een venster met samengesteld raam in de gevel opgenomen. Rondom de vensters bevindt zich een houten kast voor de beweegbare zonwering. De verdiepingsvensters staan boven iets teruggemetselde velden in het gepleisterde bovenste deel van de gevel. De vensters zijn smaller dan op de begane grond en zijn door middel van een in- en uitzwenkende koppenlaag (rollaag) verbonden met de gevelopeningen op de begane grond. De verdiepingsvensters boven de entreepartij zijn smalle vensters onder een rollaag van schone baksteen, die contrasteert met het omringende pleisterwerk. De andere vensters zijn samengesteld uit klimmende reeksen van drie smalle ramen, eveneens onder rollagen van schone baksteen. Het wolfseind boven de gevel wordt bekroond door een piron met pumeel van terracotta. De rechter zijgevel is voorzien van een uitbouw onder een lessenaardak, dat is doorgetrokken vanuit het dakschild van het hoofdvolume. Twee van de drie vensters aan deze kant staan onder strek. In het dakschild boven deze gevel staat een hoge schoorsteen. De linker zijgevel is gepleisterd en bevat twee vensters met nieuw ramen. De achtergevel van het pand heeft twee gezichten. Die van de linker (zuidelijke) woning is geheel voorzien van een niet-oorspronkelijke pleisterlaag en bevat vensters met nieuwe ramen. De achtergevel van de rechter (noordelijke) woning heeft nog de oorspronkelijke tweedeling in een onderste deel van schoon metselwerk en een gepleisterd bovenste deel. Ook de vensters zijn voor het grootste deel nog voorzien van de oorspronkelijke ramen. Het inwendige van de woningen bevat geen bijzondere of vermeldenswaardige onderdelen meer.