Rijzig pand met de laat-19e-eeuwse uitstraling van een aanzienlijke woning boven een bedrijfsruimte. Het pand heeft een oudere kern: sommige bouwdelen dateren met zekerheid uit de 18e eeuw, maar vermoedelijk kent het pand deels een nog hogere ouderdom. De oudere kern blijkt in elk geval uit een houten balklaag (XVIII) met kwartronde hoekprofielen en een oorspronkelijk okerkleurige afwerkingslaag. Deze balklaag, in het noordelijke gedeelte aan de straat, gaat schuil achter een in neostijl uitgevoerd stucplafond, maar is in de jaren-1990 waargenomen tijdens een restauratie. Oudere bouwmaterie (muurdelen, opgetrokken van kloostermoppen of rooswinkels) is toentertijd waargenomen in het achterste, meest zuidelijke deel van het pand (zuidwestelijke hoek, begane grond). Het kan ook zijn dat dit materiaal secundair is gebruikt. In het derde kwart van de 19e eeuw (tijdens herstelwerkzaamheden in de jaren-1990 is naar verluidt op houten regelwerk van het stucplafond op de tweede bouwlaag, voorzijde, het jaartal 1886 aangetroffen) onderging het pand een grote verbouwing, door de voorgevel en het dak te vernieuwen, door het pand aan de achterzijde (zuidzijde) uit te breiden en door in het interieur nieuwe ornamentiek naar de nieuwste mode aan te brengen. In de periode van het Interbellum werd de oude gevel op de begane grond uitgebroken voor een bedrijfspui met een dubbele inrijdeur in het midden. Het oorspronkelijke, laat-19e-eeuwse aanzicht is hersteld in de jaren-1990. Het pand heeft de voor de bouwtijd karakteristieke stijlkenmerken van het Eclecticisme. Exterieur: Slank, hoog pand met drie bouwlagen op een onregelmatige grondslag, relatief smal en rechthoekig aan de straatzijde en zich halverwege verbredend in een samengestelde plattegrond in vooral oostelijke richting. Het pand staat onder een met zwarte, gegolfde Friese pannen gedekt, afgeknot schilddak. Voorgevel en zijgevels zijn van bepleisterde baksteen, het (geverfde) pleisterwerk van de voorgevel heeft schijnvoegen bij wijze van natuursteenblokken. Ook de achtergevel (van de zuidelijke, brede uitbreiding) is bepleisterd, met Portlandcement (ongeverfd), en voorzien van schijnvoegen. De oostelijke zijgevel van dit volume is opgemetseld van geeltjes en heeft reeksen eenvoudige muurankers. De voorgevel heeft een symmetrische indeling en getoogd gesloten muuropeningen. De herstelde begane grond heeft twee, onder bovenlicht staande deuren, met daartussen een vensterpartij met twee gekoppelde vensters. De drie hoge vensters op de eerste verdieping zijn ingevuld met de originele T-ramen van het type schuifraam en staan in kozijnen met kraalprofiel en pen-gatverbindingen. De vensterbogen in het pleisterwerk worden geaccentueerd door sluitstenen. De vensters op de tweede verdieping zijn voorzien van vernieuwde, openslaande T-ramen in eveneens vernieuwde kozijnen. De gevel wordt beëindigd door een entablement met drie liggende velden in het fries, een bloklijst en een geprofileerde kroonlijst tussen hoekconsoles. Uit het dakschild hierboven steekt een getoogde dakkapel met eenvoudige vleugelstukken en hoekaccenten. Interieur: De oorspronkelijke indeling van het pand is grotendeels gewijzigd, maar er zijn wel enkele oorspronkelijke interieuronderdelen bewaard gebleven. De gang achter de rechter voordeur is betegeld met marmeren tegels, die zijn gelegd op een schelpenbed en gele baksteen. In de woonkamer op de eerste verdieping (voorzijde) bevindt zich een monumentaal stucplafond, waarvan het centrale deel de vorm van een vierpas heeft. De versieringen aan het plafond en de koven zijn in barokke vormen uitgevoerd en bestaan voornamelijk uit florale ornamenten. Een schouw in de kamer is voorzien van een zwart marmeren schoorsteenmantel met hoekconsoles. De glas-in-loodramen in deze ruimte maken geen deel uit van de oorspronkelijke aankleding en vallen buiten de bescherming.