Het hoofdgebouw van de Christelijke Hoogere Burger School is in 1911 en in 1914 gebouwd naar een ontwerp van de Leeuwarder architecten W.C. de Groot en H. Feddema. De bouwwerkzaamheden werden uitgevoerd door aannemer Visser. Het gebouw kwam in verband met een gebrek aan financiële middelen tot stand in twee fasen en dito helften. Voor de eerste helft werd de eerste steen gelegd op 12 juli 1911 en in januari 1912 kon dit gedeelte in gebruik worden genomen. Voor het vervolg zag het er aanvankelijk niet gunstig uit maar in het voorjaar van 1914 was toch voldoende geld verzameld om de tweede fase te kunnen gunnen. In november was het schoolgebouw uiteindelijk gereed. Dit bouwdeel heeft de stilistische kenmerken van de destijds nog in zwang zijnde Neorenaissance. De school werd in 1921-’22 uitgebreid met een gedeelte waarvoor eveneens de combinatie van W.C. de Groot en H. Feddema verantwoordelijk was en dat dezelfde stilistische kenmerken heeft. Bovendien was in 1920 de plaatsing van een ijzeren hekwerk voor de school aanbesteed, waarvoor het ontwerp is getekend door W.C. de Groot. In 1939-’40 volgde aan de oostzijde van het bestaande gebouw een tweede uitbreiding, die als een dwarsvleugel met het oude school-gebouw is verbonden. Dit volume is ontworpen door A.J. Feddema, de zoon en opvolger van H. Feddema. A.J. Feddema was tevens de ontwerper van een inwendige verbouwing en van de derde uitbreiding die werd gerealiseerd naar een van 1958 daterend plan. Deze moderne toevoeging, op de hoek van de Kanaalstraat en de Achter de Hoven, waarin ook de nieuwe hoofdentree aan de Kanaalstraat werd opgenomen, heeft de voor de bouwtijd typerende kenmerken van de Wederopbouwarchitectuur. De oorspronkelijke hoofdentree in de voorgevel van het oudste deel van de school verdween vervolgens. Een raam met geëtste voorstelling van Don Quichotte links van de entree aan de Kanaalstraat is vervaardigd door de kunstenaar Jensje Popma. en dateert uit de bouwtijd van dit naoorlogse deel. De school verloor in de jaren-1990 de onderwijsfunctie en werd in de vroege jaren-2000 verbouwd tot wooneenheden. Exterieur: Het in schone baksteen, vanuit een vrijwel rechthoekige plattegrond opgetrokken Neorenaissance gebouw bestaat uit het oorspronkelijk symmetrische gedeelte met twee trapgevels, en het in 1921-’22 toegevoegde deel er rechts van, dat aan de kopse zijde eveneens is voorzien van een trapgevel. Dit oudere volume staat met twee bouwlagen onder zadeldaken, waarvan die op het hoofdvolume is afgeknot. De kappen zijn gedekt met leien in maasdekking. In de kap zijn onder meer vier dakkapellen met uitkragende heksenmuts opgenomen. De geprofileerde dakgoten rusten op klossen. Regelmatig ingedeelde, met details van natuursteen verlevendigde voorgevel. Uitgemetselde plint met ventilatieroostertjes en hardstenen deklijst. Cordonlijst tussen de bouwlagen. Vensters met hardstenen lekdorpels en zesruits ramen onder gekoppelde segmentboogvormige ontlastingsbogen met sluit- en aanzetstenen. In de twee risalerende trapgevels en de in 1922 toegevoegde rechter vleugel drie gekoppelde vensters per bouwlaag. Geveltoppen van de trapgevels geleed door speklagen en voorzien van een onder rondboog staand middenvenster en een kleiner venster aan weerszijden, geprofileerde deklijsten en een toppenant met kraagsteen en decoratieve bekroning, beide van grijze hardsteen. Zes-assige gevelpartij tussen de trapgevels, oorspronkelijk met entreepartij in het midden. Vóór de gevel langs een erfscheiding in de vorm van een eenvoudig ijzeren spijlenhek, beweegbare delen ter plaatse van de verdwenen, oorspronkelijke ingangspartij (1921-’22). Achtergevel met verspringingen in de hoogte en recht gesloten vensters onder gekoppelde strekken en boven hardstenen lekdorpels. Risalerende toevoeging uit 1922. Het jongste, vanuit een L-vormige plattegrond in schone baksteen opgetrokken hoekvolume staat met een souterrain en drie bouwlagen onder een uitkragend plat dak met geprofileerde daklijst. De gevels bevatten recht gesloten gevelopeningen en worden verlevendigd door decoratief uitgemetselde baksteen in de borstweringen. De iets terug staande linker gevelpartij met de entree is minder hoog en verbindt als het ware de oudere schooldelen met het modernere hoekvolume. Gevel aan de Kanaalstraat: terug staand, symmetrisch ingedeeld linker deel van beton met een invulling van schone baksteen. Entreepartij met dubbele stalen deur in ondiepe portiek met boven- en zijlichten en een brede, uit baksteen en natuursteen samengestelde trap. Boven de entreepartij een verdieping met een breed en twee smallere vensters met stalen ramen boven drie gemetselde gevelvelden. Terug staande tweede verdieping met een ijzeren balkonbalustrade en een over de gehele gevelbreedte doorgetrokken, zevendelige vensterpartij. In het rechter deel van de gevel drie liggende, getraliede souterrainvensters waarboven per bouwlaag drie vensters met stalen, negenruits ramen onder betonnen latei en smalle, risalerende penanten over de gehele hoogte van de gevel. Bredere gevel aan Achter de Hoven. Qua materiaalgebruik en detaillering vergelijkbaar met de gevel aan de Kanaalstraat. Vier souterrainvensters, waarboven een bouwlaag met zes vensters en twee verdiepingen met elk acht vensters. Ingangstravee rechts met rechthoekige, doorgang met uitkragende betonnen omlijsting naar het achterterrein. Boven deze doorgang twee hogere, door een gemetselde penant van elkaar gescheiden gevelvelden. In de achtergevel op verschillende hoogte in de gevel staande vensters, variërend van afmetingen. Het hoekvolume is aan de achterzijde voorzien van een brede, overkapte toegang tot het souterrain met rijwielberging. Het platte dak boven de toegang rust aan één kant op een wand van stalen ramen boven een gemetselde borstwering met betonnen deklijst. Aan de achterzijde van het oudere schoolgedeelte bevindt zich een dwars op het oudere deel van de school geplaatste vleugel (1939-’40) met een rijwielkelder en twee bouwlagen onder een plat dak. Deze vleugel bevat voornamelijk recht gesloten gevelopeningen. De zowel in de zuid- als in de noordgevel geplaatste stalen deuren met grote deurlichten met roedenverdeling staan onder een rond venster met stalen kruisraam. De vensters die met een smalle penant van elkaar worden gescheiden, staan onder een gezamenlijke latei. Interieur: De school is inwendig verbouwd, waarbij veel van de oorspronkelijke onderdelen en de oorspronkelijke indeling zijn verdwenen. In de bewaard gebleven hoge gangen in de eerste bouwlaag van de oudere delen van de school zijn de oorspronkelijke plafonds weggewerkt, maar de paneeldeuren met geprofileerde omlijsting voor de klaslokalen zijn nog aanwezig. Ze staan onder bovenlichten met een roedenverdeling. De gangen op de verdieping zijn lager en bevatten ook nog de originele paneeldeuren. Deze hebben echter geen bovenlicht. In het naoorlogse deel is de centrale hal, die het oude met nieuwere deel verbindt, te betreden via een tochtportaal met tochtdeuren. De hal en de trappen in het royale trappenhuis zijn voorzien van natuurstenen tegels. De trappen naar de eerste en de tweede verdieping zijn steektrappen met tussenbordes en stalen leuningen. In het trappenhuis zijn de wanden deels van schone baksteen met een uitgemetselde rand en deels van gepleisterde baksteen. Naast de trappen heeft dit de vorm van een klimmende keperreeks. Verder bevat het naoorlogse bouwdeel geen bijzondere, behoudenswaardige onderdelen.