Oorspronkelijk laat-zestiende-eeuws woonhuis van twee bouwlagen en een zolder onder een zadeldak tussen een trapgevel en een tuitgevel. Op de stadsplattegrond van Sems uit 1603 staan dergelijke huizen weergegeven. In 1592 werd het huis door burgemeester Jacob de Valck gekocht. Hij had al in 1583 het belendende pand nummer 34 gekocht, waarin hij in 1606 ging wonen. Omstreeks 1800 is het voorste deel met een verdieping verhoogd en de voorgevel vernieuwd, waarschijnlijk tegelijk met het belendende Grote Hoogstraat 34. De bescherming geldt het casco (exterieur en constructie). Exterieur: Het pand bestaat uit een voorhuis van drie bouwlagen en een zolder onder een, met zwart geglazuurde Hollandse golfpannen gedekt, dwarsgeplaatst zadeldak en een achterhuis van twee bouwlagen onder een, met rode Hollandse golfpannen gedekt, zadeldak. Tegen de achtergevel bevindt zich een aanbouw van twee verdiepingen onder een plat dak. De vroeg-negentiende-eeuwse voorgevel is opgetrokken in bruine baksteen in staand verband met snijvoeg en wordt beëindigd door een geprofileerde kroonlijst en gootlijst op klossen (de lijst loopt door over de gevel van nummer 34). De eerste en tweede verdieping hebben drie vensters met respectievelijk zesruits en vierruits schuiframen uit de negentiende eeuw (XIX-B). Gelet op het kraalprofiel van de kozijnen kunnen deze nog uit omstreeks 1800 dateren. Dan zijn in de tweede helft van de negentiende eeuw alleen de ramen vernieuwd. De bovendorpels van de kozijnen zijn getoogd, zoals in de achttiende eeuw en tot omstreeks 1800 mode was. De vensters worden ontlast door tweesteens hanenkammen. Door de achter(aan)bouw is de achtergevel, behalve de tuit, aan het zicht onttrokken. De tuit is in de twintigste eeuw met houten delen bekleed. De achterbouw kan eveneens uit de vroege negentiende eeuw dateren. De gevels zijn gepleisterd. De begane grond van de noordgevel heeft van oost naar west gezien een zware gepleisterde kolom op de hoek, een brede korfboog en enkele laat-twintigste-eeuwse vensters en een entree. De verdieping heeft één negentiende-eeuws venster. Van het negentiende-eeuwse zesruits schuifraam is het bovenlicht nog aanwezig en is het onderraam vervangen door een twintigste-eeuws stolpraam. De begane grond van de oostgevel heeft dezelfde kolom op de hoek en ook een brede korfboog. Tegen het overige deel van de gevel is een aanbouw geplaatst. De twee, in de twintigste eeuw dichtgezette, korfbogen en de kolom suggereren dat de binnenruimte oorspronkelijk in open verbinding stond met de buitenruimte. De verdieping heeft twee identieke vensters als die in de noordgevel. Interieur: Het interieur is in de negentiende eeuw en vooral in de twintigste eeuw drastisch gewijzigd. Het is thans met kleine wooneenheden ingedeeld. De zestiende-eeuwse kapspanten zijn nog aanwezig en, aannemelijk, ook de zestiende-eeuwse balklagen.