De oostelijke of Achterpastorie bij de Sint Bonifatiuskerk is in 1887 gebouwd naar een ontwerp van de uit Rauwerd afkomstige architect Jan Doedes van der Weide. Van der Weide was een leerling van P.J.H. Cuypers die de belangrijkste onderdelen van het kerkelijke complex met de Bonifatiuskerk heeft ontworpen. Van der Weide zag voor Cuypers als opzichter toe op de bouw van de kerk en de westelijke pastorie in de jaren 1882-1885. In aansluiting op de bestaande gebouwen (rijksmonumenten) heeft Van der Weide de oostelijke pastorie gebouwd in een voor de toenmalige rooms-katholieke kerkenbouw en het oeuvre van Cuypers karakteristieke neogotische stijl. De uitvoering van de bouwwerkzaamheden aan de pastorie was in handen van A.J. de Boer. In de jaren ’90 van de twintigste eeuw is het in verval verkerende gebouw in het kader van een grootschalige buurtrenovatie uitwendig gerestaureerd en inwendig gestript en verbouwd tot wooneenheden. Het inwendige van de oostelijke pastorie valt derhalve buiten de gemeentelijke bescherming. Exterieur: Vanuit een L-vormige plattegrond opgetrokken, aan de zuidoostzijde tegen de sacristie van de Sint Bonifatiuskerk aangebouwd tweedelig volume, dat oorspronkelijk inwendig met de sacristie was verbonden door middel van een doorgang. De door Van der Weide gebouwde linker topgevel is vrijwel identiek aan de oudere, bij de sacristie horende rechter gevelpartij, waardoor ze een stilistische en bouwkundige eenheid vormen. Beide vleugels van de voormalige pastorie staan met twee bouwlagen onder met leien (maasdekking) gedekte zadeldaken. De boven een uitgemetselde plint in schone grauwe baksteen opgetrokken gevels worden verlevendigd door accenten van rode verblendsteen, terug te vinden in de neggen, de afdekking van de plint, de bogen boven de vensters en de afzaat onder de onderdorpels. Details van gele baksteen zijn te vinden in de muizen- en zaagtandfriezen aan de horizontale gevelbeëindigingen. De gevels bevatten recht gesloten gevelopeningen onder segmentbogen, rondbogen en spitsbogen met kraalrand. De vensters staan boven hardstenen onderdorpels. De linker topgevel is een trapgevel, die een kopie is van de kopgevel van de sacristie, waardoor pastorie en sacristie gezamenlijk een symmetrisch, op de Amelandsdwinger gericht gevelbeeld vormen. In de trapgevel van de pastorie staan de vensters op de begane grond onder dubbele spitsbogen. De verdiepingsvensters staan onder dubbele segmentbogen in teruggemetselde gevelvelden met een spitsboogvormige beëindiging. De getrapte geveltop is voorzien van ezelsruggen en uitgemetselde schouders. In het midden van de gevel bevindt zich een risalerend rookkanaal met boven een natuurstenen insnoering een ronde schoorsteen als beëindiging. De gevelpartij tussen de beide trapgevels heeft een rechte beëindiging. In het midden op de begane grond is een tussen lisenen staande, rondboogvormige opening met deur onder bovenlicht in de gevel opgenomen. Aan weerszijden ervan staat een venster als de overige vensters op de begane grond. De drie verdiepingsvensters zijn eveneens gelijk aan de verdiepingsvensters in de topgevels. De hardstenen dakgoot ligt op hardstenen klossen boven een zaagtandfries van gele baksteen. In het dakschild hierboven staan twee dakkapelletje met piron op het uitkragende deel van het met leien gedekte schilddakje. Ook de wangen van de dakkapelletjes zijn met leien bekleed. De begane grond is in de zuidelijke langsgevel voorzien van vier vensters als die in de oostgevel. Vier van de vensters op de verdieping zijn eveneens als die in de oostgevel. De centrale, vijfde gevelopening wijkt af en staat onder een rechte beëindiging. In het dakschild boven deze gevel staan twee dakkapellen als die in het dak boven de oostgevel. De westelijke topgevel van de pastorie is gelijk aan de oostelijke. De terugstaande westgevel van de pastorie is van gepleisterde baksteen en heeft een gewijzigde gevelindeling. In het dakschild boven deze gevel zijn twee dakkapelletjes opgenomen. Interieur: Nvt, valt buiten de bescherming.