Het hoofdgebouw heeft een in hoofdzaak rechthoekige plattegrond met haaks hierop geplaatste uitspringende paviljoens. De gevels zijn gemetseld in bruine baksteen in kettingverband met platvolle voegen. Het trasraam wordt beëindigd door een bakstenen rollaag. De mansardedaken hebben vrij steile schilden en breed overstekende houten bakgoten. Ze zijn gedekt met verbeterde Hollandse pannen. Deze zijn geglazuurd en hebben een licht-genuanceerde kleurstelling (overwegend gesmoord met hier en daar paarsrode pannen). Midden op het dak bevindt zich een hoge dakruiter op een lage vierkante tamboer en met een veelzijdige afgevlakte spits met groenkoperen dekking en een smeedijzeren topkruis. Tenzij anders genoemd bevatten de diverse gevelopeningen van het gebouw een niet-oorspronkelijke invulling, waarbij overigens in de vensterindelingen min of meer is aangesloten bij de oorspronkelijke situatie. Vensters en ingangen worden beëindigd door bakstenen rollagen. De in hoofdzaak symmetrische voorgevel (noordzijde) omvat een dertien vensterassen brede middenvleugel en twee naar voren springende hoekpaviljoens die elk drie vensterassen breed zijn. De hoofdentree sluit aan op de drie centrale assen van de middenvleugel. De entree bestaat uit een inpandige portiek ('dichtgezet' met moderne glazen schuifdeuren) die ligt ingeklemd tussen cirkelvormige hoekposten met schoonmetselwerk. De posten vormen een eenheid met de eveneens in baksteen gemetselde forse en lage hoekdammen met grijsgranieten dekplaten. Plastisch gevormde grijsgranieten lekdorpels verbinden deze dammen met de hoekposten en zijvensters van de entreepartij welke langs de bovenzijde aansluiten op een kunststenen en licht gérende luifel. Deze is drie assen breed en aan de bovenkant verbonden met drie afzonderlijke bovenlichten. In de portiek omklemmen kwartronde hoekposten de van een dubbele deur voorziene hoofdingang. De deuren hebben een lichtbruin gebeitste kleurafwerking en zijn voorzien van smalle deurramen in een laddermotief. Links in de portiek is een keramisch wandreliëf met een afbeelding van de H. Jozef en de jaartallen 1930 en 1955 (maker: frater Claassens). Aan weerskanten van de entreepartij bevat de souterrainverdieping een reeks met in tweetallen geplaatste smalle vensters tussen bakstenen geveldammen met granieten dekblokken. Uiterst rechts, in de oksel met het westelijke hoekpaviljoen, is een zij-ingang tussen bakstenen hoekdammen en onder een kunststenen luifel. Ook hier een dubbele deur met deurramen in laddermotief, maar ditmaal zijn de deuren later overgeschilderd. De luifel is verbonden met een langs twee bouwlagen doorlopend dubbel trappenhuisvenster met oorspronkelijke houten ramen met decoratief glas-in-lood. De ramen zijn voorzien van horizontaalroeden. Zowel op de begane grond als langs de eerste bovenverdieping wordt het gebouw gekenmerkt door vensterreeksen. De niet-oorspronkelijke invulling borduurt door de combinatie van dubbele benedenramen met een bovenlicht voort op de oorspronkelijke invulling (eertijds hadden de bovenlichten veelruits roedenverdeling). Langs de bovenste verdieping bevindt zich een reeks vensters die half zo hoog is als die op de overige verdiepingen. Deze vensters sluiten boven aan op een licht uitkragende en langs de gehele middenvleugel doorlopende houten strook met bovenlichten. De houten strook vormt een eenheid met de gootoverstek. Boven de goot wordt de horizontaalwerking versterkt door de ononderbroken doorlopende reeks houten dakkapellen met eveneens forse overstekken. Deze reeks ligt ingeklemd tussen de mansardes van de twee hoekpaviljoens. Beide hoekpaviljoens hebben op de begane grond en op de eerste bovenverdieping vergelijkbare vensters als op de betreffende verdiepingen van de middenvleugel. Op de begane grond zijn ze evenwel hoger doorgestoken. Het westelijke paviljoen bevat op de tweede bovenverdieping vergelijkbare vensters, maar in het oostelijke paviljoen bevinden zich hier drie kleine vensters met oorspronkelijke houten ramen en decoratief glas-in-lood. Van deze vensters is het middelste iets groter. Ze zijn gekoppeld door grijsgranieten lateien en hoekblokken. De topgevels waarmee beide hoekpaviljoens worden afgesloten zijn identiek en hebben een 'gebroken' opzet met bovenin een grijsgranieten topkruis. Beide topgevels bevatten in het midden een paraboolvormig venster met een oorspronkelijk houten raam, in de oostelijke topgevel met glas-in-lood. Aan de zijkanten heeft het gebouw grotendeels identieke gevels. Ze zijn vijf vensterassen breed en hebben zowel op de begane grond als op de bovenverdiepingen vensterreeksen. Omdat de dakaanzet langs de westgevel hoger ligt dan aan de oostkant van het gebouw bevat het westelijke paviljoen een derde verdieping met vensters als op de lagere verdiepingen. Een dubbele reeks met ononderbroken doorlopende houten dakkapellen sluit aan op de dakschilden van het westpaviljoen. Het oostpaviljoen heeft daarentegen een lagere dakaanzet waardoor hier plaats is vrijgemaakt voor de vijf hoge paraboolvormige vensters die in het onderste dakschild zijn doorgestoken (congregatiebibliotheek). Ze hebben een oorspronkelijke houten invulling met beneden een dubbel enkelruits draairaam en daarboven een enkelruits bovenlicht. De bovenlichten en ramen zijn verlevendigd met decoratief glas-in-lood. Net als aan de voorzijde wordt het bouwwerk ook aan de achterkant (zuidzijde) in hoofdzaak gekenmerkt door een symmetrische opzet. Hier zijn naar voren springende hoek- en middenpaviljoens. Zowel de hoekpaviljoens als de terugwijkende geveldelen worden gekenmerkt door vergelijkbare vensterreeksen als in de reeds beschreven gevels. Verder zijn er op de begane grond ter hoogte van de terugwijkende geveldelen gevelopeningen met rondbogen, deels schuilgaande achter niet-oorspronkelijke bouwdelen. Langs de zijkanten van het middenpaviljoen zijn (deels later dichtgemetselde) smalle trappenhuisvensters. Verder zijn de dakschilden ook hier voorzien van houten dakkapellen, deels ononderbroken doorlopend en deels pas later toegevoegd. Op de achtergevel sluiten diverse jongere bouwdelen aan, deels uit de periode 1986-1989. Deze aanbouwen vallen buiten de bescherming. Het interieur is ingrijpend gewijzigd en heeft slechts deels nog een oorspronkelijke indeling. Grotendeels niet-oorspronkelijke interieurafwerking. In de vroegere zijgangen in de middenvleugel zijn de (later overgeschilderde) bakstenen rondboogdoorgangen nog zichtbaar. Mogelijk bleven onder de vloerbedekking ook de betegelde gangvloeren behouden. Oorspronkelijke interieurafwerking in de congregatiebibliotheek (oostelijke uiteinde van de bovenste verdieping), zoals een paraboolvormig tongewelf, alsmede lambriseringen in geglazuurde baksteen met sierpatronen en een chromatische kleurstelling. Door hun kleurstelling vormen de lambriseringen een harmonieuze eenheid met het glas-in-lood in de ramen. Tevens zijn er vensterbanken in gepolijst arduin aanwezig.