Verpleeggebouw A heeft een hoofdopzet van vier vleugels om een binnenhof van achttien bij achttien meter. Het gebouw telt zeven verdiepingen en is uitgevoerd als mengvorm van betonskeletbouw en stapelbouw. De gevels zijn opgebouwd in een zeer zorgvuldige geleding en ritmiek en bekleed met een huid van verschillende soorten baksteen in allerlei sierpatronen. Het exterieur is op uitzonderlijke wijze gedetailleerd en geornamenteerd. Ter plekke van de verdiepingsvloeren bevinden zich betonnen waterlijsten. De eerste en de vijfde bouwlaag zijn afwijkend vormgegeven. De verder onversierde eerste bouwlaag is voorzien van licht getoogde, staande vensters met de oorspronkelijke ramen. De vijfde bouwlaag heeft vierkante vensters, die door twee verticale en twee horizontale roeden worden doorkruist. Het middelste vierkant, dat zo is ontstaan wordt extra benadrukt door een los houten frame dat op het kozijn is bevestigd. De overige bouwlagen hebben staande vensters die aan de onder- en bovenzijde worden begrensd door een respectievelijk brede en smalle strook met geabstraheerde balusters. De kopgevels van de zuid-, oost- en westvleugel steken ten opzichte van de lange gevels iets uit. De noordgevel, waarachter zich het trappenhuis bevindt en die over zes lagen is verbonden met de centrale gang, is afwijkend vormgegeven met lisenen, waartussen verticale stroken met vierkante raampjes ten behoeve van de lichttoetreding in het trappenhuis. Het interieur heeft een omlopende middengang met aan weerszijden kamers. Aan de oostelijke, zuidelijke en westelijke buitenring liggen de patiëntenkamers, aan de binnenring de nevenvertrekken. In de noordelijke vleugel bevindt zich een grote hal met een trappenhuis en de liften. De gang aan de zuidzijde loopt visueel door tot aan de buitengevel. Op de koppen van deze gang is op alle verdiepingen aan weerszijden een grotere ruimte gesitueerd (verpleegstersruimte en patiëntenzitkamer). De ruimtes in de doorlopende gangen zijn aan de buitenzijde herkenbaar door een over alle verdiepingen doorlopende rechthoekige uitbouw van hout en glas. De ruimtelijke compositie wordt onderstreept door de binnenring en de buitenring van afzonderlijke kappen te voorzien en door in de gevels de gangzones en de vleugels als afzonderlijke elementen uit te spreken. De gangzones, eindigend in de erkers zijn voorzien van een plat dak. De binnen- en de buitenring hebben flauw hellende, asymmetrische zadeldaken met een ruim overstek (enkel aan de buitenzijde) op doorlopende geornamenteerde sporen. De twee oorspronkelijke liftkokers hebben ieder een eigen zadeldak. In een latere fase is op de binnenplaats een nieuwe liftkoker geplaatst. Hierbij zijn de gevelopeningen en balkons die vanuit de noordgevel uitzagen op de binnenhof verloren gegaan. Ook zijn op het begane grondniveau van de binnenplaats operatiekamers gebouwd. De interieurafwerking is uitgevoerd met behulp van duurzame materialen. Zo zijn de vloeren in gangen en lifthallen, plinten, trappen en diverse deuromlijstingen uitgevoerd in natuursteen. De deuropeningen in de buitenring, die toegang geven tot de grotere kamers hebben behalve een natuurstenen omlijsting ook een omlijsting in het metselwerk aan de gangzijde. Op de verschillende bouwlagen zijn wandmozaïeken aangebracht, die overigens niet allemaal uit de bouwtijd lijken te dateren en niet allemaal van even groot belang zijn. Bovendien zijn sommige beschadigd door de verlaging van de plafonds en door later aangebrachte leuningen. Het over alle verdiepingen doorlopende trappenhuis is in combinatie met de hal fraai vormgegeven. De trappen zijn van de lifthallen gescheiden door een open houten regelwerk. De toegang tot de trappen is op subtiele wijze omlijst met natuursteen.