Carmelitessenklooster, oorspronkelijk huis Elzendael, door pastoor Antonius Peelen tot geestelijk tehuis bestemd en in 1667 aan een alsdan gestichte Carmelitessengemeenschap overgedragen. In 1682 in zijn tegenwoordige vorm begonnen: het eerste de oost-en zuidvleugel en de kapel, die in 1709 inwendig al verbouwd werd. In 1720 uitbreiding met een noord- en een westvleugel. In 1732-1734 de oudste kern, Elzendael, vervangen door een pensionaatsgebouw, dat in 1842 weer gesloopt werd; in 1898 een nieuwe vleugel daarvoor in de plaats.Vier vleugels omsluiten een gewelfde kloostergang. Vleugel aan de voorzijde uitgebouwd, waarin verschillende poortopeningen (1682), geflankeerd door pilasters en bekroond door frontons. Vensteromlijstingen met oren, blokken en segmenttogen. Evenzo de vensters aan de binnenplaats. Leien daken en dakkapellen. In de kapel een gestucadoord tongewelf; houten altaarretabel uit 1786; houten bovengalerij voor de zusters met eenvoudige koorbanken uit 1729. 17e eeuwse houten beelden van St. Jozef met Kind, Madonna, Antonius; eiken Graflegging uit de 16e eeuw; in de kloostergang een houten altaarretabel uit de 17e eeuw. Twee gebrandschilderde glaspaneeltjes uit de 17e eeuw.