Monumenten in Maastricht
Twee rondelen, "Haat en Nijd" en "Vijf Koppen" en de muur daartussen. In de muur de zgn. Poort "Waarachtig" uit 1886. Fragmenten in de onderbouw van de papiermolen De Ancker.
OMMURING van de Nieuwstad tussen de rondelen "Haat en Nijd" en "Vijf koppen", uit 1516. De Begijnenstraat komt uit bij de poort "Waerachtig" uit 1886.
Resten van het bastion Waldeck in het plantsoen bij het Tongerseplein. Op deze resten is in 1925 het grafmonument van Luitenant-Generaal Destombe uit 1845 opgesteld, dat tevoren stond op het niet meer bestaande bastion Destombe aan de Maas bij de ingang van het Bassin.
De Tombe, vroeg-middeleeuwse versterking; een kunstmatig opgeworpen heuvel, gelegen op de westrand van de Sint Pietersberg bij Nekum.
Maaspunttoren, gedeeltelijk nog XIV.
Fort Sint Pieter, vijfhoekig fort, in 1701 door Menno van Coehoorn vanwege de Staten Generaal aangelegd op Luiks gebied. In 1937 verbouwd en ingericht tot uitspanning.
Waterpoortje aan de Maas, herbouwd XVIII en sterk gerestaureerd.
Om de Julianaboom een ijzeren hek, art nouveau 1909.
Bakstenen HUIS, XVIII D, met segmentboogvensters in Naamse steen; waarvan twee met kruiskozijnen van Naamse steen. Ingangsomlijsting met geprofileerde dagkanten en gebeeldhouwde sluitsteen.
Neo-classicistisch wegkapelletje, XIX B. Inwendig altaar XVIII D, afkomstig uit de parochiekerk.
Resten van een Romeinse brug in de Maas.