Inleiding

Hoofdgebouw van het voormalige CARMELIETENKLOOSTER en noviciaat H. Theresia van Liseux, in een mengeling van rationalistische en neogotische stijlvormen, in 1925-1927 gerealiseerd als eerste aanzet van een nooit voltooid groter geheel, naar ontwerp van Phil.Donders. Het complex bestaat verder uit de aanvankelijk rectorale openbare kloosterkerk met klokkentoren (II), de Lourdesgrot (III) en het H. Hartbeeld (IV).

Omschrijving

Rechthoekig voormalig noviciaatsgebouw van drie bouwlagen boven een souterrain, opgetrokken uit baksteen en door middel van een twee lagen tellend tussenlid met zadeldak en lichtkap verbonden met de parochiekerk. Het gebouw heeft een mansardedak met tuile-du-nordpannen gedekt, voorzien van een zijschild aan de zijde der kerk. Voor- en achtergevel zijn uiterst eenvoudig en worden door vier ondiepe, segmentvormig afgedekte nissen in traveëen geleed. Elke standaardtravee heeft twee smalle, per etage in hoogte afnemende rechthoekige ramen, met loden sierrand boven de hanekammen en sinds ca. 1995 voorzien van een kunststof indeling. Elk raam correspondeerde oorspronkelijk met een slaapkamer. Dezelfde ramen treffen we in het tussenlid aan. In de vrijliggende linker zijgevel een ondiepe segmentboognis met gewijzigde ramen voor het trappehuis en een zijingang. De entree bevindt zich in de meest rechtse travee van de voorgevel en bestaat uit een uitspringend spitsboogportaal afgedekt met een lessenaardak, doorsneden door een haakse steekkap die aansluit op de topgevel. Kwartronde trap met gebogen wangen en dubbele deur met briefpanelen en vierdelig getraceerd bovenlicht in baksteen. In de top het wapen der orde.

Inwendig is het gebouw uiterst eenvoudig. De hal heeft een tegellambrizering in geel en zwart, rechts twee vrijstaande kolommen en een plafond uit de bouwtijd. In het tussenlid een verbindingsgang naar het trappenhuis in de toren van de kerk.

Waardering

Het gebouw is van algemeen belang. Het klooster heeft als klooster en vroeger bedevaartsoord cultuurhistorische waarden als bijzondere uitdrukking van een culturele en geestelijke ontwikkeling; het heeft architectuurhistorische waarden voor de geschiedenis van de architectuur en de bouwtechniek; het is van belang wegens de bijzondere samenhang tussen het exterieur en onderdelen van het interieur; gaafheid/herkenbaarheid: het object is van belang vanwege de hoogwaardige architectonische kwaliteit van de samenstellende onderdelen.