Complex eigenschappen

Complexnaam:

H. Johannes de Doper

Complexnummer:

509920

Complex beschrijving:

Inleiding

Het R.K. KERKCOMPLEX omvat de aan de H. Johannes de Doper gewijde KERK in Neo-Gotische stijl uit 1851-1854, de naastgelegen PASTORIE in Eclectische trant uit 1865 en het 19de-eeuwse TOEGANGSHEK naar de begraafplaats. Als architect van trad C. Dobbe op, een bouwkundige uit Sassenheim. Het bestek voor de pastorie is van de hand van J.J.W. van Leeuwen, die mogelijk ook de ontwerper is. Als onderdeel van het kerkelijke complex werd omstreeks 1900 ten zuiden een school, annex klooster gebouwd, dat begin jaren '90 is gesloopt. In de periode 1988-1992 heeft een algehele restauratie van de kerk en toren plaatsgevonden, waarbij ondermeer het rijk gepolychromeerde muurschilderwerk weer in oude luister is hersteld. N.B. De twee kleine houten schuren op het achtererf vallen niet onder de bescherming.

Omschrijving

Buiten de bebouwde kom in de Wassenaarsche polder op een hoger gelegen bewoningsas (bovenland) tussen Leimuiden en Rijnsaterwoude gelegen R.K. Kerkcomplex, gesiteerd aan de oostzijde van de weg, nabij de kruising met de Heilige Geestlaan. Het door een sloot van de weg gescheiden terrein is toegankelijk door middel van een eenvoudige vlakke houten brug met ijzeren balustrade. De kerk is met de hoofdfaçade gericht naar de weg, waarbij het koorgedeelte op het oosten is georiënteerd. De pastorie ligt ten zuiden kerk en is teruggerooid tegen de dijkhelling, waardoor er een klein voorplein is ontstaan, dat belegd is met grind. Rondom de pastorie is sprake van enige tuinaanleg met diverse heesters en loofbomen, waaronder een kastanjeboom. De pastorie en kerk zijn met elkaar verbonden door een langgerekt tussenlid. Het toegangshek naar de begraafplaats sluit aan tegen de noordgevel van de kerk.

Waardering

Het kerkelijke complex H. Johannes de Doper is van algemeen cultuurhistorisch belang als representatief voorbeeld uit de hausse in katholieke Neo-Gotische kerkbouw na het herstel van de Bischoppelijke Hiërarchie in 1853. Het complex is van algemeen architectuurhistorisch belang vanwege de in rijke Neo-Gotische bouwstijl uitgevoerde kerk, een belangrijke stroming in de ontwikkeling van de Roomskatholieke bouwkunst. De complexonderdelen zijn gaaf tot vrij gaaf in hoofdvorm, materiaalgebruik en detaillering, zowel uit- als inwendig. Het kerkelijke complex is zeer beeldbepalend gesitueerd buiten de bebouwde kom op het hoger gelegen bovenland in een verder open en weids polderlandschap. Het complex bezit een hoge ensemblewaarde door de onderlinge ruimtelijke en functionele samenhang van de complexonderdelen.