Op 9-2-1951 werden mijn ouders hier opgevangen, als Indische repatrianten. Uit de verhalen komen de heer en mevr. Küchlin naar voren. Naar wat ik me herinner waren zij de mensen, die ons opvingen. Ik meen dat mijn ouders er goede herinneringen aan hadden. De rust na de spanningen voor het vertrek met de Ms Tabeyan. Ik heb er mijn 4de verjaardag gevierd. Ik kreeg van het hotel een plastic helicopterje, dat je kon laten vliegen als je hard aan een touwtje trok, dat de propeller van het helicopterje liet draaien. Helaas vloog het kado al snel de vaart in. Vandaar uit vertrokken we naar Hengelo, waar mijn vader werk had gevonden.
Later zijn we nog wel eens teug geweest. Het was toen geen hotel meer. Ben de heer en mevrouw Küchlin nog altijd erg dankbaar voor het verblijf. Ik herinner het als een een fijne tijd. Jan van Dalen