Verhoogd huis (eerste kwart zeventiende eeuw) onder een met pannen gedekt zadeldak met een eenvoudige topgevel (eerste helft twintigste eeuw) bestaande uit een bakstenen pui en houten top, en houten zijgevels op bakstenen voeting. In het kalf van het deurkozijn in de topgevel is een inscriptie: ANNO 1607 en in de bovendorpel is een inscriptie: KB 9 gesneden. Het huis bezit een 17e-eeuws houtskelet en kapconstructie. Het houtskelet bestaat uit vijf gebinten, die elk zijn samengesteld uit twee gebintstijlen en korbelen, en een gebintbalk. De kapconstructie van het type keperloze gordingen kap is in het begin van deze eeuw verhoogd door middel van kreupele stijlen. Ook bezit het huis een 18e-eeuws interieur waaronder een 18e-eeuwse schouw met aan weerszijden kasten met glas/paneeldeuren, een waterput en houten scheidingswanden waarin de glas/paneeldeuren en de bedsteden zijn opgenomen. Het interieur en de gevels van het huis zijn in 1993 gerestaureerd. De kelder is daarbij overdekt door de vernieuwde begane grondvloer. Het pand is vooral van belang vanwege zijn bouwhistorische waarden, die voornamelijk worden bepaald door de hoofdstructuur waaronder het 17e-eeuwse houtskelet en kapconstructie. Daarnaast is ook het 18e-eeuwse interieur van groot belang.