Langs de spoorsingel zijn sinds de jaren ‘10 van de 20e eeuw middenklasse woningen gebouwd. Ten midden van de groene singel zijn enkele van de woningen gebouwd als vrijstaande woningen, anderen zijn geschakeld gebouwd als tweeonder-één-kap. Allen herkenbaar in vernieuwingsstijl / overgangsarchitectuur (overgangsstijl tussen de neo-stijlen en het expressionisme). Ook deze woning is in de overgangsarchitectuur gebouwd en gelegen in de lijn van de belendingen. Tegelijk met de schoolmeesterswoning en de U.L.O. is de woning opgeleverd in 1919. De woning is beeldbepalend in het straatbeeld door het volume, de detaillering en de ensemble waarde met de gehele Spoorsingel. De woning is duidelijk gericht op de straat / singel. Het woonhuis is gebouwd als asymmetrische woning met één tot twee bouwlagen onder dubbele / samengestelde kap. De geschakelde volumes zijn te herkennen als een hoofdvolume op nagenoeg vierkant grondplan, parallel aan de weg gelegen. Centraal hierin is de entree geplaatst. De entree bezit een fraai gedetailleerde deur, kalf en bovenlicht met roedeverdeling. Boven de entree is een luifel geplaatst die wordt gedragen door kolommen op gemetselde muurtjes. Links hiervan is een erker voor de woonkamer op de begane grond en twee rechtgesloten vensters op de verdieping. In de topgevel is een rond zoldervenster met roedenverdeling geplaatst. Het lage volume bezit één rechtgesloten raamvenster op de begane grond. In het voorschild is een dakkapel aangebracht. De dakkapel bezit een dubbel venster met roedenverdeling. Horizontale belijning in de gevelcompositie wordt gevormd door de gemetselde muurtjes langs het huis (ter begeleiding van het entree en als borders). Ook de rangschikking van de gevelopeningen, de gootlijst en de daklijst geven de gevelcompositie een horizontale belijning. De woning is opgetrokken uit roodbruine baksteen in kruisverband metselwerk en is voorzien van een gesneden voeg. De houten vensters bestaan uit donkere kozijnen met witte ramen en roeden. Op het dak ligt een oranjebruin verglaasde Tuile du Nord pan met bijpassende nok- en kepervorsten en dakpironnen. Karakteristiek is de entree met luifel gedragen door kolommen en de muurtjes met natuurstenen sierblokken. Ook karakteristiek is het gekleurde glas-in-lood in de bovenlichten van de erker en de roedes in de bovenlichten van de verdiepingsvensters. De dakpan is nog authentiek.