Het verhaal gaat dat de heer Mulder, opdrachtgever en eerste eigenaar van de net na de eeuwwisseling opgeleverde woning, het torentje op de woning heeft laten bouwen zodat hij bij aankomst in Wolvega al vanuit de verte zijn woning zag staan. Destijds lag de woning nog redelijk aan de buitenkant van Wolvega. Aan de Heerenveenseweg stonden wel gebouwen, maar achter deze woning was nog open ruimte. Zo moest het torentje inderdaad over het landschap heen al van grote afstand zichtbaar zijn geweest. De woning is nog steeds een beeldbepalend pand in de omgeving door de ligging op de kruising van de Raadhuisstraat en de Pastoriestraat, op de kop van het verkavelingblok, vormt deze woning de hoek tussen de straten en is zodoende gericht op alle straten. Ook door de bouwstijl en de authenticiteit is de woning nog altijd markant aanwezig. De woning is gebouwd als één bouwlaag met verdieping onder een samengestelde kap en een torentje. De samengestelde volumes waaruit het woonhuis bestaat, bestaat uit een hoofdvolume dat wordt versierd door een in traveeën naar voren springende frontgevel aan de Raadhuisstraat en het torentje dat zich in een hoek tussen de twee straten bevindt. Horizontale belijning wordt in de gevel verkregen door het basement, de compositie van de gevelopeningen, de gootlijst en daklijst. In de gevelcompositie is ook een verticaal lijnenspel te herkennen, bijvoorbeeld in de omlijsting van de torengevel en de hoogte van het torentje dat nog wordt benadrukt door de dakvorm (helmdak). Karakteristiek is ook dat de vloeiende ronde bolle vorm van het torendak in contrast staat met de hoekige vormentaal in de gevelcompositie. Zo zijn de gevelopeningen, de strakke lateien boven de vensters, de naar voren springende gootlijst, het basement, de rollagen en de dakvorm duidelijk hoekig. De woning is opgetrokken uit bruinrode baksteen in kruisverband metselwerk met plattvol voeg. De lateien en de uitkragende lijst (als speklaag) ter hoogte van het basement zijn uitgevoerd in natuursteen. De kozijnen, vensterbanken en gootlijst zijn van hout geschilderd in wit met groene ramen. De voordeur is ook groen geschilderd. Het dak is gedekt met zwarte leien in maasdekking, het torentje in sjabloondekking. De dakpironnen en de windwijzer zijn van grijs zink. De smalle houten bakgoot wordt gedragen door rijk geprofileerde gootklossen. Karakteristiek is ook het basement dat ontstaat door een uitkragende rand op circa 70 cm hoogte boven het maaiveld, het gekleurde glas in de bovenlichten van de vensters op de begane grond, de entree partij met stoepje, fraaie voordeur, kalf en bovenlicht. Ook de metselwerkaccenten als gevelafsluiting onder de gootlijst, de dakkapellen (met name die boven het entree) en de dakpironnen op de dakkapel en het torentje is waardevol. De gevel van het torentje heeft enkele karakteristieke details, als het spaarveld dat over de gehele lengte van het torentje is toegepast in het metselwerk. Het sierlijke metselwerk dat uitkraagt als een rollaag beëindigt het spaarveld. Door dit spaarveld lijkt het torentje te zijn omlijst met metselwerk.