Het in 1929 gebouwde elektrische gemaal Jan Nijland bemaalt mede de Groote Veenpolder. Het gemaal is gelegen in de verbinding tussen de Tjonger en de Gracht. Hierin kan het water uitstromen en afgevoerd worden. Nog altijd is het gemaal in gebruik en recentelijk is het gemaal nog volledig gerestaureerd. Aan de westkant van Wolvega zijn meerdere polders drooggemalen in sinds 1900. De gemalen zijn gelegen aan de rivieren, zoals aan de Scheene, de Linde en de Tjonger. Maar ook aan de later gegraven Gracht. Dit gemaal maakt onderdeel uit van het ensemble van gemalen in het landschappelijk prachtige gebied. Het gemaal ligt aan de Langelilleweg. Door de bouwstijl en zijn ligging langs het water is het gemaal een specifiek object in het omgevingsbeeld. Duidelijk zichtbaar gelegen in het land. Het gemaal bestaat uit twee volumes die in elkaar grijpen. Het hoofdvolume is gebouwd op een nagenoeg vierkante plattegrond. Daarin grijpt een rechthoekig volume dat aan beide zijden uitsteekt. Dit volume is ook lager. Beide volumes zijn gebouwd als teen bouwlaag met een zolder onder samengestelde schilddaken. Karakteristiek is met name dat de betonnen daklijsten doorlopen en dat de verschillende volumes zo tot één geheel worden gemaakt. De vormentaal is hoekig, te herkennen aan de gevelopeningen, de grof ontworpen daklijst en de dakvorm. In de gevelcompositie wordt de verticale belijning veroorzaakt door de smalle verticale vensters. De horizontale belijning is duidelijker zichtbaar in de zwaar aangezette daklijst en goot die rondom het gebouw loopt en door de rollagen aan de bovenen onderzijde van de vensters. Het gemaal is opgetrokken uit bruinrode baksteen in noordsverband metselwerk en is voorzien van een iets verdiepte voeg. De raamvensters zijn van staal en zijn voorzien van horizontale roedes. De grote driedelige deur is van hout en het kozijn bezit natuurstenen neuten en onderdorpel. De goot en daklijst is van beton dat in een witte kleur is geschilderd. Op het samengestelde dak ligt een donkere klein romaanse dakpan.