Monumenten in Pingjum
De Pingjumer Gulden Halsband is een voormalige binnenringdijk in de Marneslenk die tussen de twaalfde en de negentiende eeuw aan minstens zeven terpen bescherming bood, waaronder Pingjum en haar dochternederzettingen Pingjumerrijge en Lutke Pingjum.
De Pingjumer Gulden Halsband is een voormalige binnenringdijk in de Marneslenk die tussen de twaalfde en de negentiende eeuw aan minstens zeven terpen bescherming bood, waaronder Pingjum en haar dochternederzettingen Pingjumerrijge en Lutke Pingjum.
Betreft de volgende straat: De Blokken. De Pingjumer Gulden Halsband is een voormalige binnenringdijk in de Marneslenk die tussen de twaalfde en de negentiende eeuw aan minstens zeven terpen bescherming bood, waaronder Pingjum en haar dochternederzettingen Pingjumerrijge en Lutke Pingjum.
Doopsgezinde vermaning.
Herv. kerk. In 1759 van een nieuwe koorsluiting voorzien. Kerkgebouw bij oudere zadeldaktoren. Inwendig: overhuifde bank waarop gebeeldhouwd opzetstuk (van epitaaf ?); overhuifde bank op korintische zuilen (twee oorspronkelijke banken, 1459). Orgel in 1878 gemaakt door E. Leichel.
Betreft de volgende straat: Hanialaan. De Pingjumer Gulden Halsband is een voormalige binnenringdijk in de Marneslenk die tussen de twaalfde en de negentiende eeuw aan minstens zeven terpen bescherming bood, waaronder Pingjum en haar dochternederzettingen Pingjumerrijge en Lutke Pingjum.
Betreft de volgende straat: Strandweg. De Pingjumer Gulden Halsband is een voormalige binnenringdijk in de Marneslenk die tussen de twaalfde en de negentiende eeuw aan minstens zeven terpen bescherming bood, waaronder Pingjum en haar dochternederzettingen Pingjumerrijge en Lutke Pingjum.
De Pingjumer Gulden Halsband is een voormalige binnenringdijk in de Marneslenk die tussen de twaalfde en de negentiende eeuw aan minstens zeven terpen bescherming bood, waaronder Pingjum en haar dochternederzettingen Pingjumerrijge en Lutke Pingjum.
De Pingjumer Gulden Halsband is een voormalige binnenringdijk in de Marneslenk die tussen de twaalfde en de negentiende eeuw aan minstens zeven terpen bescherming bood, waaronder Pingjum en haar dochternederzettingen Pingjumerrijge en Lutke Pingjum.